Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 26:18 - പുതുവൻ ചേതി

18 നീ അവറെ കണ്ണെ തുറന്ത് ഇരുട്ടിലിരുന്ത് വെളിച്ചത്തുക്കും പിശാശ് ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് തെയ്‌വത്തുകാക്കും കുടക്കോണും. അകനെ അവറെ നമ്പുനനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തെ മാനടവൻ ഇടേൽ അവറെ അവകാശം അവറാത്തുക്ക് കിടയ്‌ക്കും.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 26:18
90 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉരുമാ, എന്നെ വുട്ടുപോ; ‘നിൻ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവെ വണയ്ങ്കി അവനെ മട്ടുംതാൻ കൊണ്ടാടോണും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


മാനടവനുക്ക് ഉടവൻ പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ച് എകനെ രച്ചിക്കപ്പടും ഒൺ ചൊല്ലി കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും.


ഇരുട്ടിലും ചാവെചൊല്ലിയൊള്ളെ പേടീലും ഇരുക്കിനവനുക്ക് അവൻ വെളിച്ചമായ് പളപളക്കും; നിമതീലെ പാതേൽ അവൻ നങ്കളെ നടത്തും.”


അവൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് തെയ്‌വമെ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കേക്കൊള്ളെ വെളിച്ചമും നിൻ ആളുകയാനെ ഇശ്‌രവേലിയരുക്ക് മകത്തമും താൻ.”


തെയ്‌വ വശനമെ അവറാത്തുക്ക് കുറിപ്പാ തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്ക് അവൻ അവറെ പുത്തിയെ തുറന്തെ.


മനം തിരുപ്പിളതപ്പത്തീം പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടക്കിനതപ്പത്തീം എരുശലേമിലിരുന്ത് ഉലകത്തിലെ മാനടവൻകാൽ ബൂറാ അവൻ നാമത്തിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണുമൊൺ എളുതിയിരുക്കിനെ.


“അപ്പുറാണികകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊൽവെ കരുത്താവു എന്നെ പുറിച്ചെടുത്തനാലെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് എന്നേത്തിൽ ഒണ്ട്; തടവിലായവേരാക്ക് വുടുതലെ കൊടുക്കും ഒൺ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും കുരുടരുക്ക് പാരുവെ കൊടുക്കിളത്തുക്കും തണ്ടനെ ഏൽക്കിനവനുക്ക് വുടുതലെ കൊടുപ്പേക്കും


ചത്തിയത്തിൽ അവറളെ ചുത്തമാക്കോണുമേ; നിൻ വശനം ചത്തിയമാനെ.


നായവിതി വന്തത് എന്തുനാലയൊണ്ണാ, വെട്ടം ഉലകത്തുക്ക് വന്തപ്പണും മനിശെ മാനടവൻകാട്ടിലെ ചെയ്‌തികെ കുറുപ്പുനാത്തതുനാലെ വെട്ടത്തുക്ക് പകറം ഇരുട്ടുകാക്കു അവറെ ആത്തിരമായിരുന്തെ.


അത്തുക്ക് ഏശു അവേകാക്ക്, “നിനക്ക് തെയ്‌വത്തിലെ താനമാം നിൻകാൽ കുടിപ്പേക്ക് കോക്കിനാ ആരൊണ്ണും തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ നീ അവൻകാൽ കോക്കുകേം അവൻ നിനക്ക് ഉശിരൊള്ളെ തണ്ണിയെ തരുകേം ചെയ്‌വനായെ” ഒൺ വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.


ഒണ്ണാ ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്‌ക്കിനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിയാത്ത്; ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്‌ക്കിനവനിൽ അത് തുമ്പുകമായ് പൊയ്‌ങ്കി അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.


ഏശു പിന്നേം മാനടവൻകാട്ടുകാക്ക് കുരവുട്ടവോളെ, “ഏൻ ഉലകത്തിലെ വെളിച്ചമാനെ; എനക്ക് പുറകോടേ വരിനവേരാ ഇരുട്ടിൽ നടകാതെ ഉശിരിലെ വെളിച്ചമൊള്ളവേരാ ആകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


“കൺ തോണാത്തവേരാക്ക് കാൺമ്പേക്കും പാരുവെ ഒള്ളവേരാളെ കൺ തോണാതാക്കിളത്തുക്കുച്ചൂട്ടീം നായമെ വിതിക്കേക്കും താൻ ഏൻ ഇം ഉലകത്തുക്ക് വന്തത്” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.


ഏൻ ഉലകത്തിൽ ഇരുക്കിനവോളേ ഇം ഉലകത്തിലെ വെളിച്ചം ഏൻ താൻ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.


അവനെ നമ്പി വരിനവൻ ആരെല്ലാമോ അവനുക്കെല്ലാം ഏശു നാമത്തിൽ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്‌ക്കുമൊൺ എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.”


“എൻ രച്ചെ ഇം പൂമിനാട്ടിലെ അത്തം വരേക്ക് കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്ക് നിന്നെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് വെളിച്ചമായ് വച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ കരുത്താവ് എങ്കാക്ക് കൽപ്പനെ തന്തിരുക്കിനെ ഒണ്ണെ.


നങ്കളാം അവറളാം തെയ്‌വം പുറിച്ച് വച്ചിരുക്കിനതില്ലെ; നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് വുട്ടിരുക്കിനെ.


പത്തിരോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിയാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്കു മനശെ തിരുപ്പി ഒവ്വൊരുത്തനും ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ രാടിപിരാടോണും; അകനെ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചോകും; തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് ഒണ്ണെ വരമും കിടയ്‌ക്കും.


പാപമെ വുട്ട് തെയ്‌വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പി നങ്കെ കരുത്താവ് ഏശുകിരിശ്‌തുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വയ്യിൻ ഒൺ എകൂതരുകാലും എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാലും കൂടി കട്ടായമാ ചൊല്ലിയത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?


നിങ്കളെ വളത്തുവേക്കും ഉടയാ ആളുകേക്കുചൂട്ടി വച്ചിരുക്കിനെ നൽവരമെ തരുകേക്കും ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്‌വത്തുകാലെ പാതുകാപ്പിലും തെയ്‌വ ഇരക്കത്തിലെ വശനത്തിലും ഇപ്പെ ഏൻ നിങ്കളെ ഒപ്പടയ്‌ക്കിനെ.


പവുലോശ് പിന്നേം രാശാവുകാൽ, “അക്കിരിപ്പാ രാശാവേ, ഇകനെ മേലോകത്തിൽ ഇരുന്ത് കിടച്ചെ തറുശനമെ മീരി ഏൻ നടന്തതില്ലെ.


എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും രച്ച കിടയ്‌പ്പച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു തണ്ടനെ ഏൽക്കോണുമൊണ്ണും അവൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽ ഇരുന്ത് എന്തിവന്തവേരാളിൽ മുതേലാ ആകുമൊണ്ണും മോശേം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; അതെ താൻ ഏനും ചൊല്ലിയിരുക്കിനത്.”


അതുനാലെ തെയ്‌വം നിങ്കെ പാപമെ മന്നിക്കിളത്തുക്ക് മനം തിരുമ്പിൻ; അകനയൊണ്ണാ


ഇശ്‌രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്‌പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്‌വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്‌ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.


നങ്കെ തെയ്‌വ മക്കയാനവോളെ കിരിശ്ത്തുവു കൂട്ടത്തിൽ നാമും അവകാശികയാനതാനേ? അവൻ മകത്തത്തുക്ക് പങ്കാളികയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏശു ഏത്തെ കറുമംനാലെ നാമും കടന്തു പോകവേണ്ടതാനെ?


നിങ്കളോ തെയ്‌വംനാലെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഇരുക്കിനെ. “പെരുമപ്പടിനവൻ കരുത്താവിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ആകേക്ക് അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി അറിവും നീതീം ചുത്തമാകലും വീണ്ടെടുപ്പുമായെ.


തെയ്‌വത്തിലെ ഉരുവമാനെ മകിമെ ഒള്ളെ കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതീലെ വെളിച്ചം നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ കാണാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി ഇം ഉലകത്തിലെ തെയ്‌വമാനെ പിശാശ് നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാകാട് മനെ കണ്ണെ ഇരുട്ടായ്‌ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.


“ഇരുട്ടിൽ നുൺ വെട്ടം ഒണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്‌വം ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ മുകറുനാലെ നങ്കെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ വെളിച്ചമായ് കത്തിനെ; ഇത് തെയ്‌വ മകിമേലെ അറിവെ നങ്കാക്ക് തരുവിളത്തുക്കുതാൻ.


നമ്പിക്കെ നാത്തവനും മത്തും കൂട്ടായ്‌മെ തേവയില്ലെ; നീതീക്കും അനീതീക്കും എന്തൻ പൊരുത്തം? വെളിച്ചമും ഇരുട്ടും മത്തും എന്തൻ കൂട്ടായ്‌മെ?


ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ഏൻ എന്നമേ കുരിശീൽ തറയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ; ഇനി ഏനില്ലെ പിശയ്‌ക്കിനത് കിരിശ്ത്തു താൻ എന്നേത്തിൽ പിശയ്‌ക്കിനത്; ഇപ്പണേലെ എൻ പിശപ്പ് എനക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരമേ കൊടുത്താളും എന്നെ ആത്തിരത്തോടെ അരുവണച്ചിരുക്കിനവനുമാനെ തെയ്‌വ മകനിലെ നമ്പിക്കേൽ താൻ.


തെയ്‌വം അബുറാകാമുക്ക് കൊടുത്തെ വാക്കിലെ നൽവരം കിരിശ്ത്തു ഏശുവുനാലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്കുതാൻ അവൻ ഇകനെ ചെയ്യത്; അകനെ തെയ്‌വം വാക്കെ ചൊല്ലിയെ ആത്തുമാവ് കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ നമ്പിക്കേൽ നങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കും.


ഒരു കാരിയമെ ഏൻ നിങ്കകാൽ നുൺ കോപ്പേക്ക് ആശിക്കിനെ; നായപുറമാണമെ കേട്ട് അതുവോലെ ചെയ്യതുനാലയോ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ട് നമ്പിയനാലയോ നിങ്കാക്ക് തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് കിടച്ചത്.


മട്ടുമില്ലെ കിരിശ്ത്തുവിൽ മിന്നമേ ആശെ വച്ചിരുന്തെ എകൂതരാനെ നങ്കെ അവൻ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുക്കാം.


അവൻ മക്കളാനെ നങ്കാക്ക് അവൻ വാക്കെ ചൊല്ലിയവോലെ രച്ചെ ബൂറാ കിടയ്‌ക്കുമൊൺ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് എങ്കാക്ക് ഉറപ്പെ തന്തിരുക്കിനെ. അവൻ മകിമേക്ക് മകത്തമെ കൊടുപ്പേക്ക് താൻ ഇകനെ ചെയ്യത്.


അവൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ആശെ എന്തൊണ്ണും തെയ്‌വ മക്കകാൽ നങ്കാക്കൊള്ളെ പങ്കിലെ മകിമേലെ വിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടതൊണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും ഏൻ വായാതിനെ.


അവൻ നങ്കകാൽ കനേകമായ് കാട്ടിയെ ഇരക്കംനാലെ അവനിൽ നങ്കാക്ക് ഉടയാ ഇലത്തത്തിൽ പാപത്തുക്കൊള്ളെ മന്നിപ്പൊണ്ണെ വീണ്ടെടുപ്പ് ഒണ്ട്.


തെയ്‌വ ഇരക്കത്തിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽതാൻ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പട്ടിരുക്കിനത്; അത്തുക്കും നിങ്കയില്ലെ കാരണം തെയ്‌വം നിങ്കാക്ക് തന്തെ ബൊകുമാനം താൻ.


എന്തൊണ്ണാ അവറെ മനശ് ഇരുട്ടായ് ഇതയം കടിനപ്പട്ട് അറിവുനാത്തവേരാളായ് തെയ്‌വത്തിലെ ഉശിരുക്ക് പങ്ക് നാത്തവേരായായിരുക്കിനെ.


തേവനാത്തെ ഇരുട്ടിലെ കാരിയങ്കാട്ടിൽ പങ്കാളിയാകാതെ ഇകത്തെ വേലെ വെളിച്ചത്തിൽ കുടത്ത് കാട്ടോണും.


അകനെ വെളിച്ചം വരിനവോളെ എല്ലാരുക്കും എല്ലാം തിക്കിനൊണ്ടാകും. അതുനാലതാൻ, “ഉറങ്കിനവനേ, അയന്ത് ചത്ത് കിടക്കിനവൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് എന്തിൻ; അന്നേരം കിരിശ്ത്തു നിനക്ക് വെളിച്ചമെ തരും” ഒൺ ചൊല്ലി ഇരുക്കിനത്.


മിന്നേ നിങ്കെ ഇരുട്ടിൽ താൻ നടന്തത്; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ കരുത്താവിൽ വെട്ടമായ് ഇരുക്കിനെ; അതുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പെ വെട്ടത്തിലൊള്ളെ മക്കളായ് നടക്കോണും.


എന്തുനാലയൊണ്ണാ നങ്കാക്ക് പോരാട്ടം ഇരുക്കിനത് മനിശനുക്ക് എതിരായില്ലെ. ഒണ്ണാ കാൺമ്പെ കൂടാത്തെ അതികാരത്തുക്ക് എതിരായും തിശകെട്ടെ ആത്തുമാവിലെ അതികാരീക്ക് എതിരായും ഇം ഇരുട്ടുലകത്തിലെ അതികാരീകാലും വാനത്തിൽ ഒള്ളെ തിശകെട്ടെ ആത്തുമാവിലെ കൂട്ടത്തുകാക്കും താൻ നങ്കാക്ക് പോരാട്ടമൊള്ളത്.


ഉരുമൻ കെണീൽ എമ്പട്ടവേരാക്ക് അറിവൊണ്ടായി ഉരുമൻ കെണീൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ച് വന്തോകും ഒൺ നിനച്ച് അവറാത്തുക്ക് പരമാത്തിരമാ വേണും ഉവതേശമെ കൊടുപ്പേക്ക്.


തെയ്‌വത്തിലെ പിരിയത്തിൽ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഉടയാ ഉടമ്പെ ഒരേ ഒരുവട്ടം ആകമെ ചെയ് നങ്കളെ ചുത്തമായ്‌ക്കിരുക്കിനെ.


ഉടയാളിലെ ഒരേയൊരു ആകത്താലെ പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കൊടുത്ത് ചുത്തമായ്‌ക്കവേരാളെ എണ്ണെണ്ണേക്കും മികന്തവേരായായ്‌ക്കെ.


ഒണ്ണാ നമ്പിക്കനാതെ തെയ്‌വമെ പിരിയപ്പടുത്തുകേക്ക് ആരുക്കും കൂടാത്ത്; തെയ്‌വത്തുകാക്ക് വരിനെ ഏളവനും തെയ്‌വം ഒള്ളതൊണ്ണും അവനെ തേടിനവനുക്ക് അവൻ കൂലിയെ കൊടുക്കുമൊണ്ണും നമ്പുളതാൻ.


മുതെ ഉടമ്പടി നിലവിലായവോളെ തങ്കെ ചെയ്യെ പാപങ്കാട്ടിൽ നുൺ വീണ്ടെടുക്കേക്ക് കിരിശ്ത്തു ചത്തെ. അകനെ തെയ്‌വം വുളിച്ചവേരാക്ക് വാക്ക് ചൊല്ലിയെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ അവകാശം കിടയ്‌പ്പേക്ക് കിരിശ്ത്തു ഒരു പുതുവൻ ഉടമ്പടീലെ ഇടെ നിലക്കാറനായെ.


എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഇതെ നന്തി കോളിൻ, ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളെ അപ്പുറാണികയാനെ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഏശുവെ നമ്പി ഇരുന്ത് തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് വലിയവേരാ ആയി ഇരുപ്പേക്കു താൻ തെയ്‌വം അവറളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്. അത് മട്ടുമേയില്ലെ തെയ്‌വത്തുകാൽ ആത്തിരമായിരുക്കിനവനുക്ക് അവൻ കൊടുക്കുമൊൺ ചൊല്ലി വച്ചിരുക്കിനെ രാച്ചമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടീം താൻ അവറളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത് ഒൺ തിക്കിനാത്തതീ?


അകനെ നമ്പിക്കയാനെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളതുകാടുവോലെ നാത്തെ നാശമാകാത്തതും അശുകാത്തതും തിളക്കം മയ്‌ങ്കി പോകാത്തതുമാനെ ഒരു അവകാശം മേലോകത്തിൽ ചൂതാനമാ വച്ചിരുക്കിനെ.


മിന്നേ നിങ്കെ മുറേക്ക് നടക്കിനെ ആടുകാടുവോലെ നടന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാടെ കാപ്പാത്തിനവനും ആട്ടുക്കാറൻ ആനവനും കാക്ക് തിരുമ്പി വന്തിരുക്കിനെ.


അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്‌ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്‌ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.


നങ്കെ പാപമെ തുറന്ത് ചൊന്നതൊണ്ണാ അവൻ നങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പെ തന്ത് അനീതികാടെ ബൂറാ മാത്തുകേം വെടിപ്പാക്കേം ചെയ്യും. എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വം ഒരു വാക്കെ ചൊല്ലിയാ അതേവോലെ ചെയ്യിനാളും നീതിമാനും താൻ.


എൻ കുഞ്ചിക്കാടേ, അവൻ നാമത്തിൽ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചിരുക്കിനനാലെ ഏൻ ഇതെ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ.


പാപമെ ചെയ്‌കിട്ടേ ഇരുക്കിനവനെല്ലാം ഉരുമൻ മകൻതാൻ. എന്തൊണ്ണാ ഉരുമൻ മിന്നേപ്പുടിച്ച് പാപമെ ചെയ്‌നടക്കിനെ. ഉരുമൻ ചെയ്യിനെ കാരിയമെ നാതയാക്കുവച്ചൂട്ടിതാൻ തെയ്‌വ മകൻ വെളിപ്പട്ടത്.


നങ്കെ തെയ്‌വത്തിലെ മക്കെ ഒണ്ണും തെയ്‌വമെ തിക്കിനാത്തെ ഇവ്വുലകത്തിലെ മാനടവൻ ബൂറാ കുറുപ്പുനാത്തവനുക്ക് അടിമയാ കിടക്കിനെ ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.


ഏശുകിരിശ്‌ത്തുവിലെ പണ്ണക്കാറനും ആക്കോവു തമ്പിയുമാനെ ഊതാ തകപ്പനാനെ തെയ്‌വത്തിലെ ആത്തിരത്തിലും ഏശുകിരിശ്‌ത്തുവുക്കുചൂട്ടി കാപ്പാത്തി വച്ചിരുക്കിനതും തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാളുമാനവേരാക്ക് എളുതിനത്,


ചുത്തം നാത്തതൊണ്ണും അത്തിൽ കടകാത്ത്. കുഞ്ചി ആട്ടിലെ തെയ്‌വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവേരാക്കല്ലാതെ കെട്ടതെ ചെയ്യിനതും നരിയെ ചൊന്നതുമാനെ ആരുക്കും അക്ക് പോകേക്ക് കൂടാത്ത്.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ