10 അതതാൻ എരുശലേമിൽ ഏൻ ചെയ്യതും; വലിയെ പൂയാരിയേരുകാൽ നുൺ അതികാരെ കായിതമെ വായ്ങ്കി തെയ്വ മക്കളിൽ കനേമാളെ ഏൻ ഇരുട്ടറേൽ പുടിച്ചുമിട്ടെ; അവറളെ കൊണ്ണനേരം ഏനും ചമ്മതമെ കൊടുത്താ താൻ.
തേവാനോശെ അവറെ ഉന്തി തള്ളി പട്ടണത്തുക്ക് പുറത്തിൽ കുടത്ത് കല്ലെ ഒറിഞ്ചെ. കണ്ടു നുണ്ണവേരാ അവറെ തുണിയെ ശവുൽ ഒണ്ണെ ഉളന്താരി കയ്യിൽ കൊടുത്തെ.
തേവാനോശെ കൊണ്ണത് ശവുലുക്ക് ചമ്മതമായ് താൻ ഇരുന്തത്. അണ്ണേക്ക് എരുശലേമിലെ ശവേക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ വന്തെ; അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കയാ ഇരുന്തയാളുകെ എകൂതിയാ ശമരിയാ ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ച് പറന്തെ.
ഒണ്ണാ ശവുൽ കൂരകൂരേക്ക് ഓറി നടന്ത് ഏശുവുകാൽ നമ്പി ഇരുന്തെ ആണാളാം പെണ്ണാളാം പുടിച്ച് വലിച്ച് കുടത്ത് ഇരുട്ടറേൽ അടച്ചെ; ശവയെ നാശമാക്കുവച്ചൂട്ടി തിശനാതയെല്ലാം ചെയ്യെ.
അവൻ ചൊല്ലിയതെ കേട്ടവനുക്കെല്ലാം അരളി പുടിച്ചേയെ. “എരുശലേമിൽ ഇം നാമമെ വുളിച്ച് കുമിടെ വാങ്കിനവനെ നാശമെ ചെയ്യാതാനേ ചെൻ. ഇങ്കും അവറളെ പുടിച്ച് കെട്ടി വലിയെ പൂയാരിയേരുകാൽ കൊടുപ്പേക്കുതാൻ വന്തിരുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ശവുൽ എരുശലേമുക്ക് പോയ് ശിശിയരുകാട് കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തോകേക്ക് നിനച്ചെ; ഒണ്ണാ അവൻ ഒരു ശിശിയൻതാൻ ഒൺ നമ്പാതെ എല്ലാരും അവനെ പേടിച്ചെ.
പത്തിരോശ് എല്ലാ ഇടത്തുക്കും പോയവോളെ ലുത്താവ് എന്നാൻ കരുത്താവിൽ നമ്പി പിശയ്ക്കിനവേരാകാക്കും പോയെ.
അവൻ അവെ കയ്യെ പുടിച്ചെത്തിയാപ്പിലെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാളാം തൂക്കാലിച്ചികളാം വുളിച്ചെടുത്ത് തവീതാവെ അവറാത്തുക്ക് മില്ലോട് ഉശിരോടെ എത്തി നുറുത്തിയെ.
ഏൻ വന്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാട്ടിൽ എളിയവൻ താനെ; തെയ്വ ശവെ നാശമെ ചെയ് വന്താനാലെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പേരുക്ക് ഓയ്ക്കമാനവനും നാത്തെ.
മിന്നേ എകൂതാ ചാതി ചട്ടത്തിൽ പിശച്ച് വന്തവോളെ ഏൻ എകനെ പിശച്ചിരുന്തതൊൺ നിങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനതാൻ. തെയ്വ ശവയെ തൊന്തരവെ ചെയ് നാശമാക്കേക്ക് ചരിയാനത്തിൽ വെരി ഉറയ്ങ്കി നടന്തെ.
തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പവുലോശ് എപശോശ് ഒണ്ണാനിൽ തെയ്വ മക്കളാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പിയവേരാക്ക് എളുതിനത്,
തെയ്വ മക്കളിലെ ഇലത്തമാം ഏശുവിലെ ശാച്ചികേലെ ഇലത്തമാം കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് പുടിച്ചിരുക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അപ്പിണെ കണ്ടാലെ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ അരിശുകപ്പട്ടെ.