2 അന്നേരം വലിയെ പൂയാരിയേരും എകൂതാ ചാതീലെ വലിയോരുകാടും പവുലോശിലെ കുത്തമെ പെശിത്തോശുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
അഞ്ച് നാളോഞ്ച് വലിയെ പൂയാരി അനന്നിയാശ് ചിലെ വലിയോരും മത്തും തെറുത്തലോശ് ഒണ്ണെ വക്കീലാം കൂട്ടിയെടുത്ത് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ. അവറെ നാട്ടുമന്നൻ പെലിക്കിശികാക്ക് വന്തു പവുലോശുക്ക് എതിരാ പരാതിയെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ പെശിത്തോശ്, “ഏൻ എരുശലേമുക്ക് പോയവോളെ അവനെ ചൊല്ലി കനേം കുത്തമെ എകൂതരുകാട്ടിലെ വലിയെ പൂയാരിയേരും ചാതീലെ വലിയോരുകാടും എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയാലെ അവനുക്ക് തണ്ടനയാം കൊടുക്കോണും ഒണ്ണെ.
പെശിത്തോശ് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “അക്കിരിപ്പാ രാശാവേ, മാനടവൻ കൂട്ടമേ, ഇങ്കിളേം എരുശലേമിലേം എകൂതര് കൊണ്ണൊറിയോണും ഒൺ കുലവയാ നുണ്ണെ മനിശൻ ചെൻതാൻ.
മൂണുനാ ഓഞ്ച് പവുലോശ് അങ്കിളെ എകൂതര് വലിയോരെ വുളിച്ച് കൂട്ടിയെ. അവറെ വന്തതും ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, നങ്കെ മാനടവനുക്കോ വലിയോരുകാട് ചട്ടത്തുക്കോ വെതിലാ ഏൻ ഒണ്ണാം ചെയ്യതില്ലെ. അപ്പണും എരുശലേമിൽ വച്ച് എന്നെ ഒരു തടവുകാറനായ്ക്കി റോമാക്കാറാ കയ്യിൽ കൊടുത്തെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്കുചൂട്ടി എങ്കെ അവറകാൽ വശനമെ ചൊന്നതെ വിലക്കുകേക്ക് എകൂതര് നോയ്ക്കെ; ഇകനെ എപ്പണും ചെയ്കിട്ടേ ഇരുന്തെ പാപങ്കാടെ അവറെ ചെയ്യോച്ചെ. ഒണ്ണാ കടശീക്ക് തെയ്വത്തിലെ കോപം അവറളേത്തിൽ വന്തേയെ.