19 തങ്കെ ചാതീലെ കാരിയമാം മാണ്ടുപോയെ ഏശു ഒണ്ണെ അം മനിശൻ ഇപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ പവുലോശ് ചൊന്നെ ഒണ്ണെ തരുക്കമല്ലാതെ വോറേ ഒണ്ണാം ചൊല്ലിയതില്ലെ.
കരുത്താവാനെ ഏശു നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നടന്തവോളെ ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയിരുന്ത് ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്തെ നാൾ വരേക്ക് നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തെ ഒരാതാൻ അം ആളായ് വേണ്ടത്.”
താൻ വുളിച്ചെടുത്തെ ആളക്കൊണ്ട് ഇം ഉലകമെ ഒത്തേ നീതിയോടെ നായമിടുകേക്ക് ഒരു നാളെ അവൻ വച്ചിരുക്കിനെ. അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് ചാവിലിരുന്ത് എത്തിയതോടെ അത്തുക്ക് തെളിവാം തന്തിരുക്കിനെ.”
ഒണ്ണാ ഇത് ചിലെ വാക്കുകളാം പേരുകളാം നിങ്കെ നായപുറമാണമപ്പത്തീമായതുനാലെ നിങ്കളേ അതെ നോയ്ക്കോകോണും; അത്തുക്ക് നായമിടുകേക്ക് ഏനാളില്ലെ.”
അവറെ എപശോശിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ പിരിശ്ക്കിലാവാം അക്കിലാവാം അങ്ക് വുട്ടാലെ പവുലോശ് അങ്കിളെ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയ് എകൂതരുക്ക് തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
ഇം ഏശുവെ ഉശിരേത്തി തെയ്വം എത്തിയാച്ചെ; അതെ എങ്കെ എല്ലാരും കണ്ടു നുണ്ണവേരാ താൻ.
ചാവുക്കാനതോ ഇരുട്ടറേൽ ഇടുവേക്കാനതോയാനെ ഒരു കുത്തമാം ചെൻ ചെയ്യതില്ലെ ഒൺ ഏൻ കണ്ടേയെ; ഉടവുറെ ചട്ടമെ പേരേത്തിതാൻ ചേരെ ചെന്നുക്ക് വുറോതമാ കുത്തമെ ചൊന്നത്.
പവുലോശ് എതിരാളികെ എന്തി നുൺ, അവ്വാൾ പേരിലെ കുത്തമെ റൂപ്പാ ചൊല്ലിയപ്പണും ഏൻ നിനച്ചവോലെ തിശനാത്തെ കുത്തമെ ഒണ്ണും അവറെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.
പവുലോശ് പെശിത്തോശുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് വന്തതും എരുശലേമിലിരുന്ത് വന്തെ എകൂതര് പവുലോശുക്ക് ചുത്തുകോടും നുണ്ണാപ്പിലെ അവൻ പേരിൽ വലിയെ വലിയെ കുത്തമകാടെ ചൊല്ലിയെ; ഒണ്ണാ അത്തുക്കൊണ്ണും തെളിവെ കൊടുപ്പേക്ക് അവറനാലെ മുടിഞ്ചതില്ലെ.
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.