17 അത്തുക്ക് അവറെ വന്തനാളേലെ പിത്തുനായേ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഏൻ ഇരുന്തവോളെ അം മനിശനെ മില്ലോട് കുടത്ത് നുറുത്തുവച്ചൂട്ടി തിട്ടമിട്ടെ.
പീലാത്തോശ് നായം വിതിക്കിനാൻ ഇരുന്തവോളെ അവൻ പെൺ ആളെ വുട്ട്, “അം നീതിമാൻ കാരിയത്തിൽ തലയിടാതെ; അവൻനാലെ ഏൻ നിനട്ട് റാവ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അം കനാത്തിൽ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലെ വച്ചെ.
അത്തുക്ക് പവുലോശ്, “റോമൻ രാശാവ് കോയിമെ കട്ടിലേക്ക് മില്ലോടുതാൻ ഏൻ നിക്കിനത്; അവുടതാൻ തീര്പ്പിടിളതും; ഏൻ എകൂതരുക്ക് വുറോതമാ ഒരു കുത്തമാം ചെയ്യതില്ലെ ഒൺ നിനക്ക് ചരിയാ തിക്കിനൊള്ളതാൻ.
പവുലോശ് എതിരാളികെ എന്തി നുൺ, അവ്വാൾ പേരിലെ കുത്തമെ റൂപ്പാ ചൊല്ലിയപ്പണും ഏൻ നിനച്ചവോലെ തിശനാത്തെ കുത്തമെ ഒണ്ണും അവറെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.
പെശിത്തോശ് എട്ടുപത്തുനാ എരുശലേമിലേ ഇരുന്താപ്പിലെ കയ്ശരിയാവുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ; പിത്തുനാ അവൻ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്തോൺ പവുലോശെ കുടപ്പേക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.