23 പവുലോശെ കാവലിലേ ഇടുകേക്ക് ശതാതിപൻകാക്ക് തിട്ടമിട്ടെ; ഒണ്ണാ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടുവാനില്ലെ ഒണ്ണും ഉടയാ ഇണങ്കര് അവനുക്ക് ഏവലെടുക്ക്നതെ വിലക്കുവാനില്ലെ ഒണ്ണും ചൊല്ലിവച്ച് പോയെ.
ഇകനെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ ചേതി പവുലോശ് പെയ്ങ്കാ മകനുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടെ. അവ്വാൾ കോട്ടേൽ പോയ് പവുലോശുകാക്ക് ഇം ചേതിയെ വെളിയേത്തിയെ.
നാട്ടുമന്നൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “പരാതീ തന്തവേരാളും വന്താപ്പിലെ നിനക്ക് ചൊൽകേക്ക് ഇരുക്കിനതെ ഏൻ കോക്കാം” ഒണ്ണാപ്പിലെ പവുലോശെ കെരോതാവിലെ കൊട്ടാരത്തിൽ കാപ്പാത്തുകേക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.
അവ്വോളെ പവുലോശുകാലിരുന്ത് കയ്ക്കൂലിയാ അണെ കിടച്ചോകുമൊൺ ആശെ വച്ച് പവുലോശെ പലപ്പണും ഉടയാകാക്ക് വുളിച്ചെടുത്ത് കുരവുടുമെ.
പെശിത്തോശ് അവറകാക്ക്, “പവുലോശ് കയ്ശരിയാവിലെ ഇരുട്ടറേൽ കിടക്കിനെ. ചിലെ നാളേക്കൊള്ളേ ഏൻ അക്കു പോകും.
പിത്തുനാ എങ്കെ ശീതോൻ പട്ടണത്തിൽ പോയ് ചേന്തെ; പവുലോശുകാക്ക് ഊലിയോശ് ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തനാലെ ഉടയാ ഇണങ്കരുകാക്ക് പോകേക്കും കാൺമ്പേക്കും അവനുക്ക് തേവയാനതെല്ലാം വാങ്കുവേക്കും അനുമതി കൊടുത്തെ.
എങ്കെ റോമാ പട്ടണത്തിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ തനക്ക് കാവൽ നിക്കിനെ കാവലാളീം മത്തും വോറേ ഇരുപ്പേക്ക് പവുലോശുക്ക് അനുമതി കിടച്ചെ.
അവൻ ഒരു തടവിടവും നാതെ തെയ്വ രാച്ചമെ പേടിനാതെ വുളിച്ച് ചൊല്ലീം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവചൊല്ലി പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.