17 എരുശലേമിലിരുന്ത് ഏൻ വുട്ടുപോയ് കനേം വരിയമോഞ്ച് എൻ ആൾകേക്ക് അണയെ കൊടുപ്പേക്കും ആകപലിയെ നടത്തുകേക്കും താൻ ഏൻ അക്ക് തിരുമ്പി വന്തത്.
എകനയൊണ്ണാലും വെന്തക്കോശ് ഉലുശോകത്തുക്ക് മിന്നേ എരുശലേമുക്ക് പോകോണും ഒൺ പവുലോശ് പയണമിട്ടെ; അതുനാലെ ആശിയാവിലേ ഇരുന്ത് നേരമോറാതിരപ്പച്ചൂട്ടിതാൻ എപശോശിൽ ഉറങ്കാതെ കപ്പലോട്ടി പോകേക്ക് നിനച്ചത്.
അതുനാലെ അയന്തിരിൻ; മൂണുവരിയം റാവൊണ്ണോ പകലൊണ്ണോ നാതെ കണ്ണീർ വടിഞ്ച് നിങ്കാക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലി തന്തത് നിങ്കെ നിനച്ചോകോണും.
അകനെ പവുലോശ് അം ആണാളെ കൂട്ടിയെടുത്ത് കൊണ്ടേയ് പിത്തുനാ ഉടയാളും മത്തും ചുത്തമായെ; പിന്നെ അവൻ തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് പോയ് കടശീലെ ചടങ്കെ എപ്പെ നടത്തുമൊണ്ണും അവറെ ഒവ്വൊരാ പേരിലെ ആകമാം എപ്പെ ചെയ്യിളെ ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ.
അവ്വോളെ പവുലോശുകാലിരുന്ത് കയ്ക്കൂലിയാ അണെ കിടച്ചോകുമൊൺ ആശെ വച്ച് പവുലോശെ പലപ്പണും ഉടയാകാക്ക് വുളിച്ചെടുത്ത് കുരവുടുമെ.
എരുശലേമിലൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ എന്നെ തൊല്ലെ ചെയ്യാതിരുക്കേക്കും നമ്പിക്കയാനവേരാക്കുചൂട്ടി ഏൻ കൊണ്ടോനെ ഉതവിയെ അവറെ നുറഞ്ചെ മനശോടെ ഏത്തെടുപ്പേക്കുംചൂട്ടി വായാതിനെ.
അതുനാലെ എങ്കെ തീത്തോശുകാൽ, അവ്വാൾ തുടയ്ങ്കി വച്ചെ അം താനതറുമമെ കൂട്ടിനത് ചെയ് മുടിയ്ക്കോണും ഒൺ എങ്കെ ചൊല്ലിയെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇരക്കം എന്തൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അപ്പുറാണികയായിരുന്തെ നിങ്കളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരായാക്കേക്കുചൂട്ടി ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവനാനെ അവൻ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി അപ്പുറാണിയായെ.
നിങ്കെ ചെയ്യിനെ ഇം ഉതവി തെയ്വമെ നമ്പുനവേരാക്കൊള്ളെ തേവയെ ഓയ്ക്കുകെ മട്ടുമില്ലെ കനേമാളുകെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്കും ഇടയാക്കിനെ.
കറുമമടേനവേരാളെ അരുവണയ്ക്കോണും ഒണ്ണത് മട്ടുംതാൻ അവറെ എങ്കകാൽ ചൊല്ലിയത്; ഏനും അതമേതാൻ ചെയ്കേക്ക് ആശിച്ചിരുന്തതും.