24 പവുലോശുക്ക് പോകേക്ക് തേവയാനെ കുതിരകാടാം കൊടുക്കോണും; അകനെ അമ്പാളെ ചൂതാനമാ നാട്ടുമന്നൻ പെലിക്കിശികാക്ക് കൊണ്ടോകോണും” ഒൺ കൽപ്പനയിട്ടെ.
അവറെ അവനെ പുടിച്ച് ചങ്കിലീൽ കെട്ടി കൊണ്ടേയ് റോമൻ നാട്ടുമന്നനാനെ പീലാത്തോശ് കയ്യിൽ പുടിച്ച് കൊടുത്തെ.
അന്നേരം അം ശമരിയാക്കാറൻ പോയ് അവൻ കായത്തുക്കു എണ്ണയാം വീഞ്ചാം തേച്ച് കായമെ വച്ച് കെട്ടുകേം ഉടയാ ഏരുവേൽ ഏത്തി ഇടവശീലെ ചാവാടീക്ക് കൊണ്ടോയ് പമ്പുലമെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ.
റോമൻ രാച്ചത്തിൽ തിബരിയോശ് ഒണ്ണെ വലിയെ രാശാവ് അതികാരമെ നടത്തിയിരുന്തെ പതിനഞ്ചാം വരിയത്തിൽ പൊന്തിയോശ് പീലാത്തോശ് എകൂതാ നാട്ടിലും കെരോതാവ് കെലീലേലും അവൻ തമ്പിയാനെ പിലിപ്പോശ് ഇതൂരിയാവിലും തിരുക്കോനിത്തീലും ലൂശാനാശ് അബിലേനാവിലും അതികാരമെ നടത്തുകേം
പടത്തലവൻ ഒരു എളുത്താം എളുതി കൊടുത്തുവുട്ടെ; ഇകനതാൻ അം എളുത്ത്,
“നാട്ടുമന്നൻ പെലിക്കിശിക്ക് കിലോതിയശ് ലൂശിയാശ് ഒണ്ണെ ഏൻ എളുതിനത്, നിനക്ക് വണക്കം.
അവറെ കയ്ശരിയാവില് പോയ് നാട്ടുമന്നൻകാൽ എളുത്തെ കൊടുത്ത് പവുലോശെ നാട്ടുമന്നനുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.
അഞ്ച് നാളോഞ്ച് വലിയെ പൂയാരി അനന്നിയാശ് ചിലെ വലിയോരും മത്തും തെറുത്തലോശ് ഒണ്ണെ വക്കീലാം കൂട്ടിയെടുത്ത് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ. അവറെ നാട്ടുമന്നൻ പെലിക്കിശികാക്ക് വന്തു പവുലോശുക്ക് എതിരാ പരാതിയെ ചൊല്ലിയെ.
കുരവുടുകേക്ക് നാട്ടുമന്നൻ പവുലോശുകാക്ക് കയ്യിൽ പാശേ കാട്ടിയവോളെ പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “വലിയോരാനെ പെലിക്കിശേ, കനേം വരിയമായ് നീ താൻ ഇം രാച്ചത്തുക്ക് നായമിടിനാ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിലൊള്ളെ; അതുനാലെ എനക്ക് ചൊൽകേക്ക് ഇരുക്കിനത് നിൻകാൽ ചൊൽകേക്കും പിരിയം താൻ.
ഇതെ എങ്കെ എപ്പണും എല്ലാ ഇടത്തിലും മനശാരയേ ഏത്തെടുക്കിനെ.
അവറെ ചിലനാ അങ്കേ ഇരുന്തവോളെ പെലിക്കിശ് നായം വിതിയാതെ ഇരുട്ടറേൽ കിടക്കിനെ ഒരാ ഇങ്കൊള്ളെ ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ പവുലോശുക്ക് എതിരാനെ കാരിയങ്കാടെ അക്കിരിപ്പാ രാശാവുകാക്ക് പെശിത്തോശ് റൂപ്പു റൂപ്പാ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.