19 പടത്തലവൻ അം ഉളന്താരീലെ കയ്ക്ക് പുടിച്ച് ഒരുക്കോട്ടുക്ക് മാത്തി നുറുത്തിയാലെ, “ചൊൽ, നിനക്ക് എന്തുനേ എൻകാൽ ചൊൽകേക്ക് ഒള്ളത്?” ഒൺ ആരും കോളാതെ കേട്ടെ.
“ഏൻ നിനക്ക് എന്തെ ചെയ് തരോണുമൊൺ നീ നിനയ്ക്കിനെ” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. “എശമാനനേ, എൻ കണ്ണുക്ക് പാരുവെ കിടയ്ക്കോണും” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു കൺ തോണാത്താളെ കയ്യെ പുടിച്ച് കൂറാക്ക് പുറത്തുക്ക് കുടത്ത്, അവൻ കണ്ണുക്കു തുപ്പിയാപ്പിലെ തലേൽ കയ്യവച്ച്, “ഇപ്പെ എന്തൊണ്ണാലും കാണതീ” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു കയ്യെ പുടിച്ചാലെ എത്തിയതും കുണേനുക്ക് ചുകം കിടച്ചി എന്തി നുണ്ണെ.
പടയാളികളും അവറെ തലവനും എകൂതെ പള്ളീലെ കാവൽക്കാറാളും ചേന്ത് ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടി,
പിന്നെ അവറെ അവനെ കൂട്ടിയെടുത്ത് ഊരു കൂട്ടം നടക്കിനെ അരയോപകെ കുമ്പീക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നീ വുളിച്ച് ചൊന്നെ ഇം പുതുവൻ ഉവതേശമെ എങ്കാക്ക് കോപ്പേക്ക് പിരിയമിരുക്കിനെ.”
ശതാതിപൻ അം ഉളന്താരിയെ കൂട്ടിയെടുത്ത് പടത്തലവൻകാക്ക് പോയ്, “ഇം ഉളന്താരിയെ നിൻകാക്ക് കൊണ്ടോ ചെന്നുക്ക് നിൻകാൽ എന്തമോ ചൊൽകേക്കൊള്ളെ ഒൺ ഇരുട്ടറേൽ കിടക്കിനെ പവുലോശ് എന്നെ വുളിച്ച് ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അം ഉളന്താരി, “പവുലോശുക്ക് കെവുനമാ നായമിടുകേക്ക് ഒണ്ണോൺ നാളെ ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് കുടപ്പേക്ക് നിൻകാൽ ചൊൽകേക്ക് എകൂതര് കോളാരെ ചൊല്ലിക്കൂട്ടിയിരുക്കിനെ.