11 അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവ് പവുലോശുകാൽ വന്താലെ, “പേടിയാതെ ഇര്; നീ എരുശലേമിൽ എനക്ക് ശാച്ചിയാ ഇരുന്തവോലെ റോമിലും ശാച്ചിയാ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ ഏശു അവറകാൽ, “പേടിയാതേൻ; ഇതി ഏൻതാൻ; നിങ്കെ പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ചിലയാളുകെ തളന്ത് കിടന്തെ ഒരാളെ പായോടെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; അവറെ നമ്പിക്കയെ ഏശു കണ്ടോൺ തളന്ത് കിടന്താകാൽ, “മകനേ, ചുണയോടെ ഇര്; നിൻ പാപങ്കാടെ മന്നിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ എനക്ക് അഞ്ച് തമ്പിയേര് ഇരുക്കിനെ; അവറളും ഇം കറുമമടേനെ ഇടത്തിൽ വന്ത് എമ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അവൻ അവറാത്തുക്ക് മുന്നമേ താക്കലെ കൊടുക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ഇരക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കളെ പടുവൻ മക്കവോലെ അലമോതുകേക്ക് വുടാത്ത്; ഏൻ നിങ്കകാക്ക് വരും.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
ഒരുനാ റാവ് കനാത്തിൽ കരുത്താവ് പവുലോശുകാക്ക്, “നീ പേടിയാതെ, ചുണയോടെ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽ; ബുറീനെ ഇരുപ്പാനില്ലെ.
ഇകനെ ആയോഞ്ച് പവുലോശ്, “മക്കതോനിയാവിലും അക്കായി കൂറാ വശിയേ എരുശലേമുക്കും പോകാമൊണ്ണും അങ്ക് ഇരുന്ത് റോമാ പട്ടണത്തുക്കും പോകാം” ഒൺ മനശീൽ നിനച്ചെ.
“ഏൻ കരുത്താവെ എപ്പണും എനക്ക് മില്ലോട് കാണനാലേം അവൻ എൻകാലേ ഇരുക്കിനനാലേം ആരുക്കും എന്ന ഒണ്ണാം ചെയ്വെ കൂടാത്ത്.
ഇതെ, ഇപ്പെ ഏൻ പരിശുത്തെ ആത്തുമാവ് ചൊല്ലെ കേട്ട് എരുശലേമുക്ക് പോനെ; അങ്ക് എനക്ക് എന്താവനൊൺ എനക്ക് തിക്കിലെ.
നീ കണ്ടതും കേട്ടതുമാനെ കാരിയമെ എല്ലാരുകാലും ചൊൽകേക്ക് അവനുക്കുചൂട്ടി ഒരു ശാച്ചിയാ ഇരുക്കും.
അത്തിൽ കരുത്താവെ കണ്ടെ, “ഇപ്പണേ വേമാ എരുശലേമെ വുട്ടുപോ; നീ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ ശാച്ചിയമെ അവറെ ഏത്തെടാത്ത്” ഒൺ അവൻ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ ഒരു അടിമയില്ലയേ? ഏൻ ഒരു അപ്പോശ്ത്തലൻ താനേ? നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ഏൻ കണ്ടതാനെ? കരുത്താവിൽ ഏൻ ചെയ്യെ വേലേലെ കനിതാനെ നിങ്കെ?
ഏൻ ചങ്കിലീൽ തടവിൽ കിടക്കിനത് കിരിശ്ത്തുവുക്ക് പണ്ണക്കാറൻ ആയനാലതാനൊൺ കൊട്ടാരത്തിലെ കാവൽ പട്ടാളക്കാറാക്കും മാനടവൻ മുച്ചൂട്ടുക്കും വെളിവായ് ഇരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ കരുത്താവ് എനക്ക് തുണനുൺ എനക്ക് വശനമെ മൊത്തമാ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ബൂറാ അതെ കോപ്പേക്കും എനക്ക് ചക്കിതിയെ തന്തെ; അകനെ ചാവിൽ നുൺ എനക്ക് വുടുതലും കിടച്ചെ.