7 ഏൻ അടീക്ക് ബൂന്തവോളെ, “ശവുലേ, ശവുലേ, നീ എന്ന തൊല്ലയെ ചെയ്യിനത് എന്ത്?” ഒൺ എൻകാൽ കോക്കിനെ ചത്തമെ ഏൻ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് രാശാവ് അവറകാൽ, “ഇം എളിമയാനവേരാളിൽ ഒരാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യാത്തെ കാലത്തോളം എനക്കുതാൻ ചെയ്യാപ്പോയത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലും.
ഒണ്ണാ പീലാത്തോശ് അവറകാൽ, “അവൻ ചെയ്യെ കുത്തം എന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ പിന്നേം “അവനെ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണും” ഒൺ വലിയെ വായിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
അകനെ ഏൻ തെമശ്ക്കോശുക്ക് കിട്ടയായെ തന്നിക്കാട് ഒരുവോളെ മത്തിയാനെ നേരമായതാനൊണ്ട് വാനത്തിലിരുന്ത് ചരിയാനെ വെട്ടം എനക്ക് ചുത്തുകോടും മിന്നി മിനിയ്ങ്കെ.
“കരുത്താവേ, നീ ആരുനേ”? ഒൺ ഏൻ കേട്ടെ. “നീ തൊല്ലയെ ചെയ്യിനെ നശരായൻ ഏശുവുതാൻ ഏൻ” ഒൺ അവൻ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
പെട്ടൊൺ അവൻ അടീക്ക് ബൂന്തതും, “ശവുലേ, ശവുലേ, നീ എന്ന തൊല്ലയെ ചെയ്യിനത് എന്ത്” ഒൺ തൻകാൽ കോക്കിനെ ഒരു ചത്തമെ കേട്ടെ.
ഏൻ ഏശുവെ നമ്പുനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊൽമാളും കിരിശ്ത്തിയാനികളെ തൊന്തരവെ ചെയ്മാളും കലകമൊണ്ടാക്കുമാളും താൻ; അപ്പണും നമ്പിക്കനാതെ ഇരുന്ത് തിക്കിനാതെ ചെയ്യനാലെ തെയ്വ പിന്നിയം കിടച്ചെ.