28 അന്നേരം പടയാളികെ തലവൻ, ഏൻനേ കനേം അണയെ കൊടുത്തുതാൻ റോമാക്കാറൻ ആയത്. അത്തുക്കു പവുലോശ്, ഏൻ ഒണ്ണാ പുറവിയിൽ ഇരുന്തെ റോമാക്കാറൻ താൻ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പടയാളികെ തലവൻ പവുലോശുകാക്ക് പോയാലെ ഇകനെ കേട്ടെ, “ചൊൽ നീ റോമാക്കാറനീ?” “അന്താൻ” ഒൺ പവുലോശ് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ പവുലോശെ ചോത്തിയമെ ചെയ്കേക്ക് വന്തവേരാ തിരുമ്പി മണ്ടിയേയെ; പടയാളികെ തലവൻ, പവുലോശ് റോമാക്കാറൻ താൻ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും അവനെ ചങ്കിലീൽ കെട്ടിയിട്ടാച്ചതേ ഒൺ നിനച്ച് അരണ്ടെ.
അക്കാലത്തിൽ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവിൽ നാത്തെ ഇരുന്തത്; മട്ടുമില്ലെ നിങ്കെ ഇശ്രവേൽ മാനടവനിൽ നുൺ അകന്തവേരാളും വാക്കാലെ കിടച്ചെ ഉടമ്പടീക്ക് അന്നിയരും ആശെ നാത്തവേരാളും തെയ്വം നാത്തവേരാളുമായിതാൻ ഇരുന്തതൊൺ നിനച്ചോനിൻ.
അതുനാലെ ഇനിയിരുന്ത് നിങ്കെ അന്നിയരും പുറനാട്ടുകാറാളും നാത്തെ; തെയ്വത്തിലെ ആളുകെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തെ ഒരേ നാട്ടുകാറാളും ഒരേ കൂരേലവേരാളും താൻ നിങ്കെ.