21 ഒണ്ണാ കരുത്താവ് എൻകാക്ക്, “നീ മണ്ട് നിന്നെ ഏൻ തുലേൽ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേക്ക് വുടുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ കരുത്താവെ കുമിടെ വായ്ങ്കി നോയ്മ്പെ ഇരുന്തവോളെ, “ഏൻ ബർന്നബാശാം ശവുലാം വുളിച്ചിരുക്കിനെ എൻ വേലേക്ക് പുറിച്ച് എടിൻ” ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചൊല്ലിയെ.
അവറെ പവുലോശെ എതിരുത്ത് നിച്ചനാതയെല്ലാം ചൊല്ലിയനാലെ ഉടയാ ചീലമുണ്ടെ കുടഞ്ചാലെ അവറാത്തുക്ക് എതിരിയാ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ നാശമാ പോയാ അത്തുക്ക് ഏനില്ലെ കുത്തക്കാറൻ. അത് നിങ്കെ കുത്തമേ താൻ. ഇപ്പെ ഇരുന്ത് ഏൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് മണ്ണെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കരുത്താവ് അവൻകാക്ക്, “ഇപ്പെ നീ പോ; അവൻ എകൂതാ ചാതികയല്ലാത്തവേരാ ഇടേലും രാശാവുകാട്ടുക്ക് മില്ലോടും ഇശ്രവേൽ മക്കാക്ക് മില്ലോടും എൻ പേരെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ ആൾതാൻ അവൻ.
അതുനാലെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എല്ലാ ചാതികാട്ടുകാലും വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കൊള്ളെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പതവി തെയ്വത്തിലെ പിന്നിയത്തിൽ എങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; അകനെ ചാതികാട് ബൂറാ അം നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുകേക്കും പാലിക്കുകേക്കും ഏശുവിലെ നാമത്തുക്ക് മകിമെ കൊടുപ്പേക്കും ഇടയാകും.
എകൂതരല്ലാത്തെ ആളുകളാനെ എനക്ക് പുടിച്ചവേരാളേ, നിങ്കെ ഇടേൽ എന്നെ ഒരു അപ്പോശ്ത്തലനായ് കടത്തി വുട്ടത്തുക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
ഏൻ വോറെ ഒള്ളെ ചാതിയേരുകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ പങ്കുവച്ച് കിരിശ്ത്തു ഏശുവുക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തിലെ പൂയാരി വേലയെ ചെയ്യെ. ഏൻ വോറെ ഒള്ളെ ചാതികാട് ഇടേൽ ചെയ്യെ വേലെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ ചുത്തമാക്കപ്പട്ട് നല്ലെ കാണിയ്ക്കയായ് തെയ്വം ഏത്തെടുക്കട്ടെ.
അത് എന്തനേത്തൊണ്ണാ ഏൻ മിന്നമേ ചുരുക്കമാ എളുതിയതുവോലെ എകൂതരല്ലാത്തെ വേരാളെചൊല്ലിയൊള്ളെ മറുമമെ എനക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് തെയ്വം വെളിപ്പടുത്തി തന്തെ.
അതുനാലതാൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് നമ്പിക്കയാം ചത്തിയമാം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിളത്തുക്ക് തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽനാളായും ഒരു അപ്പോശ്ത്തലനുമായും എന്നെ കടത്തിവുട്ടത്; ഏൻ ചൊന്നത് നരി നാത്തെ നിച്ചം താൻ.
ഇം നല്ലെ ചേതീക്ക് എന്നെ അപ്പോശ്ത്തലനായും തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽനാളായും ഉവതേശമെ കൊടുക്കിനാളുമായ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.