20 നിൻ ശാച്ചിയായിരുന്തെ തേവാനോശെ കൊണ്ണവോളെ ഏനും അത്തുക്ക് അനുമതി കൊടുത്ത് അവനെ കൊണ്ണവേരാ തുണീക്ക് കാവലാളിയാ നുണ്ണതാനേ.
അതുനാലെ നിങ്കെ വലിയോരുകാട് ചെയ്യെ വേലേക്ക് നിങ്കെ ശാച്ചികേം അതെ ഏൽക്കുകേം ചെയ്യിനെ; എന്തൊണ്ണാ അവറെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ കൊണ്ണെ; നിങ്കെ അവറാത്തുക്ക് മടയാം വേലേ ചെയ്യിനെ.
അതതാൻ എരുശലേമിൽ ഏൻ ചെയ്യതും; വലിയെ പൂയാരിയേരുകാൽ നുൺ അതികാരെ കായിതമെ വായ്ങ്കി തെയ്വ മക്കളിൽ കനേമാളെ ഏൻ ഇരുട്ടറേൽ പുടിച്ചുമിട്ടെ; അവറളെ കൊണ്ണനേരം ഏനും ചമ്മതമെ കൊടുത്താ താൻ.
ഇകനെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ചൊല്ലിയെ ചേതിയെ എല്ലാരും ഏത്തെടുത്തെ; തെയ്വത്തിൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ച തേവാനോശ്, പിലിപ്പോശ്, പൊരുക്കരോശ്, നിക്കനോര്, തീമോൻ, പരുമ്മനാശ്, എകൂതാ ചാതീൽ ചേന്തെ അന്തിയോക്കിയോവിലെ നിക്കോലാവശ് ഒണ്ണെ ഏളാളെ അവറെ വുളിച്ചെടുത്തെ.
തേവാനോശെ അവറെ ഉന്തി തള്ളി പട്ടണത്തുക്ക് പുറത്തിൽ കുടത്ത് കല്ലെ ഒറിഞ്ചെ. കണ്ടു നുണ്ണവേരാ അവറെ തുണിയെ ശവുൽ ഒണ്ണെ ഉളന്താരി കയ്യിൽ കൊടുത്തെ.
തേവാനോശെ കൊണ്ണത് ശവുലുക്ക് ചമ്മതമായ് താൻ ഇരുന്തത്. അണ്ണേക്ക് എരുശലേമിലെ ശവേക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ വന്തെ; അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കയാ ഇരുന്തയാളുകെ എകൂതിയാ ശമരിയാ ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ച് പറന്തെ.
ഇകത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവേരാക്ക് ചാവ് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും ഒണ്ണൊള്ളെ തെയ്വത്തിലെ നീമമെ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായപ്പണും അവറെ അതെ പിന്നേം ചെയ്കെ മട്ടുമില്ലെ അതെ ചെയ്യിനവേരാളെ ഏത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
തെയ്വ മക്കളിലെ ഇലത്തമാം ഏശുവിലെ ശാച്ചികേലെ ഇലത്തമാം കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് പുടിച്ചിരുക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അപ്പിണെ കണ്ടാലെ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ അരിശുകപ്പട്ടെ.
നീ ഇപ്പെ പിശയ്ക്കിനെ ഇടം ഉരുമനുക്ക് അതികാരമൊള്ളെ ഇടത്തിൽതാൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീ എന്നിൽ ഉറച്ച് നമ്പിനെ. നിങ്കെ ഇടേൽ ഉരുമൻ ഇരുക്കിനാൻതാൻ എൻ ശാച്ചിയും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ അന്തിപ്പാശെ കൊണ്ണപ്പണും നിനക്ക് എന്നേത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കയെ വുട്ടതില്ലെ.