15 നീ കണ്ടതും കേട്ടതുമാനെ കാരിയമെ എല്ലാരുകാലും ചൊൽകേക്ക് അവനുക്കുചൂട്ടി ഒരു ശാച്ചിയാ ഇരുക്കും.
മുതെ ഇരുന്ത് നിങ്കെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളതുനാലെ നിങ്കളും എന്നചൊല്ലി ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലും.”
കരുത്താവാനെ ഏശു നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നടന്തവോളെ ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയിരുന്ത് ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്തെ നാൾ വരേക്ക് നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തെ ഒരാതാൻ അം ആളായ് വേണ്ടത്.”
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വ ചക്കിതി കിടച്ചാലെ എരുശലേമിലും എകൂതിയാ മുച്ചൂടും ശമരിയാവിലും എന്തുക്ക്, പൂമീലെ അത്തം വരേക്ക് നിങ്കെ എന്നെ വെളിവാക്കും.”
അനന്നിയാശ് എൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, ‘അവൻ പിരിയമെ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും നീതിയാനവനാനെ ഉടയാ പണ്ണക്കാറനെ കാൺമ്പേക്കും തൻ വായിലെ വശനമെ കോപ്പേക്കും നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം നിന്നെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവ് പവുലോശുകാൽ വന്താലെ, “പേടിയാതെ ഇര്; നീ എരുശലേമിൽ എനക്ക് ശാച്ചിയാ ഇരുന്തവോലെ റോമിലും ശാച്ചിയാ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പാപമെ വുട്ടാപ്പിലെ തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പുകേക്കും പാപമെ വുട്ടാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്ക് അടകാളമാ അത്തുക്കൊത്തവോലെ ചെയ്യോണുമൊണ്ണും മുതയാ തെമശ്ക്കോശിലവേരാകാക്കും പിന്നെ എരുശലേമിലവേരാകാക്കും എകൂതിയാവിലെ എല്ലാ പണ്ണേലും പിശയ്ക്കിനെ എകൂതരുകാലും എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാലും ഏൻ പോയ് ചൊല്ലിയെ.
‘പവുലോശേ, നീ പേടിയാതെ; നീ റോമൻ രാശാവ് മില്ലോട് നിക്കിളാതാൻ; നിൻ കൂട്ടത്തിൽ വര്നവേരാ ഉശിരാം നിൻകാലെ ആതരവുനാലെ തെയ്വം നോയ്ക്കോകും’.
എങ്കെ കണ്ടു കേട്ട് ഇരുന്തെ കാരിയമെ ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്ക് എങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത്.”