37 അവറെ അവനെ അപ്പി പുടിച്ച് നൊത്തി വലിയെ വായിൽ കോന്ത് കിടന്ത് തേര്ത്തേ ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ.
അകനെ അവൻ എന്തി തന്താര് കൂരേക്ക് പോയെ. അവൻ വരിനതെ തുലേൽ നുണ്ണേ തന്താര് കണ്ടതും മനശിരങ്കി ഓടി പോയി അവൻ കയ്ത്തമേ അപ്പി പുടിച്ച് നൊത്തിയെ.
നിങ്കളിലെ കളങ്കം നാത്തെ ആത്തിരമെ കാട്ടിളെ നിലേൽ അക്കുമിക്കും നൊത്തി വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. ഇങ്ക് കിരിശ്ത്തുവെ കൊണ്ടാടുകേക്ക് കൂടി വരിനെ ശവേലെ ആളുകെ മുച്ചൂടും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എല്ലാരും നിങ്കളെ കേട്ടെ; നിങ്കെ അക്കിക്ക് ആത്തിരത്തോടെ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
നിങ്കെ അക്കിക്ക് ആത്തിരത്തോടെ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
എല്ലാ നമ്പിക്കയാനവേരാക്കും നല്ലെ പാശത്തോടെ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
നിൻ കോത്തെ നിനയ്ക്കിനവോളെ നിന്നെ വന്ത് കാൺമ്പേക്ക് തേര്ത്തയായിരുക്കിനെ. നിന്നെ വന്തു കണ്ടാ എനക്ക് ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേകേക്കാകും.
അവൻ അവറെ കണ്ണിൽ നുൺ കണ്ണീരെ എല്ലാം തുവുത്തൊറീം. അതോഞ്ച് ചാവോ കറുമമോ കോത്തയോ നോകലോ ഇകത്തെ പശേതൊണ്ണും ഒണ്ടാകാത്ത്.”
കോയിമെ കട്ടിലേക്കു നടുവെ ഒളെള കുഞ്ചി ആട് അവറളിലെ ഇടയനാകും; അവൻ അവറളെ മേച്ച് ഉശിരൊള്ളെ തുമ്പുകത്തുകാക്ക് നടത്തും. തെയ്വം ഉടയാ കയ്യാലെ അവറെ കണ്ണിൽ നുൺ കണ്ണീരെ എല്ലാം തുടച്ചൊറിയും.”