32 നിങ്കളെ വളത്തുവേക്കും ഉടയാ ആളുകേക്കുചൂട്ടി വച്ചിരുക്കിനെ നൽവരമെ തരുകേക്കും ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തുകാലെ പാതുകാപ്പിലും തെയ്വ ഇരക്കത്തിലെ വശനത്തിലും ഇപ്പെ ഏൻ നിങ്കളെ ഒപ്പടയ്ക്കിനെ.
അങ്ക് നുൺ ഏശു പോയവോളെ ഒരാ ഓടി വന്താലെ ഏശുവുക്ക് മില്ലോടേ വന്ത് മുട്ടക്കുത്തി, “നല്ലവനാനെ എശമാനനേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടപ്പെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പണേ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുക്കിനെ.
ചത്തിയത്തിൽ അവറളെ ചുത്തമാക്കോണുമേ; നിൻ വശനം ചത്തിയമാനെ.
അവൻ അങ്ക് പോയവോളെ തെയ്വം അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിനെ ഇരക്കമെ കണ്ട് പിരിയമോറിയെ. എല്ലാരും മനശാരയേ കരുത്താവുകാൽ ചേന്ത് നിപ്പേക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ.
പവുലോശും ബർന്നബാശും ഒവ്വൊരു ശവേലും പോയ് ചിലവേരാളെ മൂപ്പരുകാടായ് പട്ടമെ കൊടുത്ത് ആയ്ക്കി വയ്ക്കുകേം നോയ്മ്പെ ഇരുന്തും വായാതി കിടന്തും തങ്കെ നമ്പിക്കെ വച്ച കരുത്താവുകാൽ അവറളെ ഒപ്പണയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
അവറെ ചെയ്യോച്ചെ തെയ്വ വേലേക്ക്, തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ഒപ്പണച്ച് ഏത്തുവുട്ടെ ഇടമാനെ ശിറിയാവിലെ അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് അവറെ കപ്പലിലോറി തിരുമ്പി പോയെ.
അരിശുകമാം അടകാളമാം കാട്ടുവേക്ക് അവറാത്തുക്ക് ചക്കിതിയെ കൊടുത്തതിനാലെ അവൻ ഇരക്കമെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത് ചരിതാൻ ഒൺ തെളിവെ കൊടുത്തെ കരുത്താവെചൊല്ലി പേടിനാതെ ചൊല്ലികിടന്ത് ബൊകുനാ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് അങ്ക് ഇരുന്തെ.
പവുലോശ് ശീലാശെ വുളിച്ചെടുത്തെ. നമ്പിക്കയാനവേരാ അവറളെ കരുത്താവിലെ ഇരക്കത്തിൽ കൂശാടി കടത്തിവുട്ടെ.
ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ഉശിരെ ഏൻ വലിയതൊൺ കെവുനിയാത്തെ; അത്തുക്ക് വിലയകൂടി കൊടുക്കിനതില്ലെ; തെയ്വ പിന്നിയമൊണ്ണെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽ ഒൺ കരുത്താവ് ഏശുവുകാലിരുന്ത് കിടച്ചെ വേലയെ ഓയ്ക്കോണും ഒൺമട്ടും താൻ എനക്ക് ഇരുക്കിനത്.
നീ അവറെ കണ്ണെ തുറന്ത് ഇരുട്ടിലിരുന്ത് വെളിച്ചത്തുക്കും പിശാശ് ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് തെയ്വത്തുകാക്കും കുടക്കോണും. അകനെ അവറെ നമ്പുനനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തെ മാനടവൻ ഇടേൽ അവറെ അവകാശം അവറാത്തുക്ക് കിടയ്ക്കും.”
അകനെ എകൂതിയാ, കെലീലാ, ശമരിയാ ഒണ്ണെ തേശത്തിൽ നമ്പിക്കയാനവേരാ കൂട്ടത്തുക്ക് നിമതി കിടയ്ക്കുകേം അവറെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ പിലപ്പട്ട് കരുത്താവിലെ ആതരവിൽ വളറുകേം എണ്ണത്തിൽ പെരുകുകേം ചെയ്യെ.
നങ്കെ തെയ്വ മക്കയാനവോളെ കിരിശ്ത്തുവു കൂട്ടത്തിൽ നാമും അവകാശികയാനതാനേ? അവൻ മകത്തത്തുക്ക് പങ്കാളികയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏശു ഏത്തെ കറുമംനാലെ നാമും കടന്തു പോകവേണ്ടതാനെ?
കളവാണികെ, പഞ്ചതൂതരുകാട്, കുടികാറാ, തിശകെട്ടെ കാരിയമെ ചൊല്ലി നടക്കിനവേരാ, പുടിയ്ങ്ക് എടുക്കിനവേരാ ഇകത്തവേരായെല്ലാം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് അവകാശികെ ആകാത്ത്.
നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ അകത്തവേരായായിരുന്തെ; ഒണ്ണാ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്താലേം നങ്കെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവാലേം നിങ്കളെ കശുവി തെയ്വത്തുക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കുകേം നീതിയൊള്ളവേരായാക്കുകേം ചെയ്യെ.
കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് നടക്കിനവൻ തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ പോകാത്ത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? നിങ്കളമേ ചതിവെ ചെയ്യാതേൻ; മുറേ വുട്ടു നടക്കിനവേരാ, ചിലേ കുമുടിനവേരാ, എടാൺ എടുപെൺ കിടന്ത് നടക്കിനവേരാ, ആണാ ആണാകാലും മത്തും പെണ്ണാ പെണ്ണാളും മത്തും കിടക്കിനെ കെട്ടെ പളക്കക്കാറാ,
അവൻ മക്കളാനെ നങ്കാക്ക് അവൻ വാക്കെ ചൊല്ലിയവോലെ രച്ചെ ബൂറാ കിടയ്ക്കുമൊൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് എങ്കാക്ക് ഉറപ്പെ തന്തിരുക്കിനെ. അവൻ മകിമേക്ക് മകത്തമെ കൊടുപ്പേക്ക് താൻ ഇകനെ ചെയ്യത്.
അവൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ആശെ എന്തൊണ്ണും തെയ്വ മക്കകാൽ നങ്കാക്കൊള്ളെ പങ്കിലെ മകിമേലെ വിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടതൊണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും ഏൻ വായാതിനെ.
തെയ്വ മക്കളെ തെയ്വ വേലെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി ഒരുക്കുകേം അത്തിൽ കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉടമ്പാനെ ശവേ ആത്തുമീയമായി ഉറപ്പാക്കുവേക്കും താൻ ചേരളെ നീമിച്ചിരുക്കിനത്.
അവൻ നങ്കളെ നടത്തിനനാലെ അവൻ ഉടമ്പിൽ ചേന്ത് വരിനെ തെയ്വ മക്കളാനവേരാ മൊത്തമാ കൂടി ഒവ്വൊരാളും ഒവ്വൊരാക്കും തകുന്തെ ഉതവിയെ ചെയ്യിനെ; അകനെ ഒവ്വൊരു പാകമും അതതുകാട് വേലെ നന്തി ഒവ്വൊരാക്കും ആത്തിരത്തോടെ ചെയ്യാ ഉടമ്പ് ബൂറാ വളറുകേക്കും പിലപ്പടുകേക്കുമാകും.
നിച്ചം കെട്ടാ, ചുത്തം നാത്താ, ചിലേ കൊണ്ടാടിനാ, തരിത്തിരിയം പുടിച്ചാ ഇകത്തെ വേരാക്ക് തെയ്വമും കിരിശ്ത്തുവും അതികാരമെ നടത്തിനെ മേലോകത്തിൽ ഒരു അവകാശമും കിടയാത്ത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
വെളിച്ചമാനെ രാച്ചത്തുക്കൊള്ളെ ചുത്തമാനവേരാക്ക് ഒരിയ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ ഓകരീക്ക് നിങ്കളാം അവകാശികെ ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് നിങ്കെ പിരിയമോടെ നണ്ണിയെ ചൊല്ലോണും.
നിങ്കെ അവനിൽ വേരുറങ്കി അവൻ ചൊൽപ്പടീൽ പിശപ്പെ കെട്ടിപ്പടുത്ത് അകനെ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലെ അവൻകാലെ നമ്പിക്കേൽ ഉറച്ചും നണ്ണിയോടെ ചോത്തിരത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചുമിരിൻ.
ഉടയാ ആളുകേക്ക് വച്ചിരുക്കിനെ കൂലിയെ കരുത്താവു നിങ്കാക്ക് തരും ഒൺ നിനച്ചോനിൻ. എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഏവലെ എടുക്കിനെ മെച്ചക്കമാനെ എശമാനൻ കിരിശ്ത്തുതാൻ.
ഉടയാളിലെ ഒരേയൊരു ആകത്താലെ പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കൊടുത്ത് ചുത്തമായ്ക്കവേരാളെ എണ്ണെണ്ണേക്കും മികന്തവേരായായ്ക്കെ.
പലപലെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കനാലെ ആരും നിങ്കളെ ഏമാത്തുവാനില്ലെ; തീനെ തിന്നതെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചട്ടങ്കാട്ടിൽ അരുവണയാതെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ചക്കിതി പടിനത് നല്ലത്; അം ചട്ടങ്കാടെ പാലിക്കിനവേരാക്ക് അത് ഒരു നിലേലും ഉതവുനതില്ലെ.
ചുത്തമാക്കിനാളുക്കും ചുത്തമാനവേരാക്കും എല്ലാം ഒരാതാൻ തകപ്പൻ; അതുനാലതാൻ ഏശു അവറളെ ഉടപ്പുറവികെ ഒൺ വുളിപ്പേക്ക് വെക്കക്കേട് നിനയാത്തത്.
മുതെ ഉടമ്പടി നിലവിലായവോളെ തങ്കെ ചെയ്യെ പാപങ്കാട്ടിൽ നുൺ വീണ്ടെടുക്കേക്ക് കിരിശ്ത്തു ചത്തെ. അകനെ തെയ്വം വുളിച്ചവേരാക്ക് വാക്ക് ചൊല്ലിയെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ അവകാശം കിടയ്പ്പേക്ക് കിരിശ്ത്തു ഒരു പുതുവൻ ഉടമ്പടീലെ ഇടെ നിലക്കാറനായെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ പണ്ണക്കാറനും ആക്കോവു തമ്പിയുമാനെ ഊതാ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി കാപ്പാത്തി വച്ചിരുക്കിനതും തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാളുമാനവേരാക്ക് എളുതിനത്,
നിങ്കളോ എനക്ക് പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചുത്തമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിങ്കളെ ഉറപ്പോടെ നുറുത്തുകേം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ വായാതുകേം ചെയ്യിൻ.