19 ചിലെ എകൂതര് എനക്കെതിരാ ചൊല്ലികൂട്ടിയനാലെ ഏൻ കറുമമടഞ്ചും കരുത്താവിലെ ഒരു പണ്ണക്കാറനാനെ ഏൻ എളിമയായും കണ്ണീർ വടിഞ്ചും താൻ കരുത്താവിലെ വേലേ ചെയ്യത്.
ഏശു എരുശലേം പട്ടണത്തുക്ക് കിട്ടെ വന്തവോളെ പട്ടണമെ കണ്ട് അതെ നിനച്ച്,
എന്നെ പരിശുരുക്കിനവൻ എനക്ക് പുറകോട് വരട്ടെ; ഏൻ ഏടെ ഇരുക്കിനതോ അവ്വിടത്തിൽ എന്നെ പരിശുരുക്കിനാളും ഇരുക്കും; എന്നെ പരിശുരുക്കിനവനെ എൻ തകപ്പൻ മാനിക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ബെരോവായിലും പവുലോശ് തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊന്നതൊണ്ണെ ചേതി തെശലോനിക്കാവിലെ എകൂതരുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതും അവുടെ വന്ത് കലകമെ ചെയ്വെ അങ്കിളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലി ഉശുപ്പിയെ.
ഒണ്ണാ ഇത് ചിലെ എകൂതരുക്ക് പുറണിയെ എത്തിയെ. അവറെ കവലെ ചട്ടമ്പികളെ വുളിച്ചുകൂട്ടി മാനടവനിടേൽ കലകമെ ഒണ്ടായ്ക്കി പവുലോശാം ശീലാശാം മാനടവനുക്ക് മില്ലോട് കുടത്ത് നുറുത്തുവച്ചൂട്ടി അവറെ ആശോൻ ഒണ്ണാ കൂരയെ വളഞ്ചെ.
അവുടെ മൂണുമാശം ഇരുന്തെ; പിന്നെ ശിറിയാവുക്ക് കപ്പലിലോറി പോകേക്ക് പാണപ്പട്ടവോളെ എകൂതര് തനക്കെതിരാ കൂട്ടമിടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും മക്കതോനിയാവ് വശി തിരുമ്പിപോവെ നിനച്ചെ.
അതുനാലെ അയന്തിരിൻ; മൂണുവരിയം റാവൊണ്ണോ പകലൊണ്ണോ നാതെ കണ്ണീർ വടിഞ്ച് നിങ്കാക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലി തന്തത് നിങ്കെ നിനച്ചോകോണും.
അം ഏളു നാൾ മുടീവേക്കായവോളെ ആശിയാവിലിരുന്ത് വന്തെ എകൂതര് പവുലോശെ തെയ്വ ആലയത്തിൽ വച്ച് കണ്ടാലെ. മാനടവനെ ഉളപ്പിവുട്ടെ; അവറെ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടിയെ.
എൻ ഉടേമനും ഏൻ കുമിടെ വാങ്കിനാളുമാനെ തെയ്വം കടത്തിവുട്ടെ തൂതൻ നിനട്ട് റാവ് എൻകാക്ക് വന്താലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
തെയ്വം ഉടയാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാനാലെ തിരുവെളുത്തിൽ മിന്നമേ വാക്കെ ചൊല്ലിയെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് പുറിച്ചെടുത്തെ അപ്പോശ്ത്തലനും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ പണ്ണക്കാറനായിരുപ്പേക്ക് വുളിച്ചെടുത്താളുമാനെ പവുലോശ് എളുതിനത്,
നിങ്കെ എല്ലാരുക്കുചൂട്ടീം ഏൻ എപ്പണും വായാതിനെ ഒണ്ണൊള്ളതെ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; അം തെയ്വത്തിലെ മകൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടാനെ അം നല്ലെ ചേതിയെ മനശാരെ എല്ലാരുകാലും ഏൻ ചൊന്നെ.
നിങ്കാക്ക് കരുത്താവു ഏത്തു തന്തെ വേലയെ ചോമ്പുറംനാതെ പേടിനാതേം ഉശാരോടേം ചെയ്യിൻ.
എങ്കളിൽ എകത്തയൊണ്ണാലും തകിതി ഒള്ളതൊൺ അവകാശപ്പടുകേക്കില്ലെ; എങ്കെ തകിതി തെയ്വത്തിൽ നുൺ വരിനെ.
എങ്കെ മക്കതോനിയാവിൽ വന്തവോളെ എങ്കാക്ക് ഒരു നിമതീം നാപ്പോയെ; എല്ലാ തരത്തിലും എങ്കാക്ക് തണ്ടനതാൻ കിടച്ചത്; പുറമേ നുൺ പോരാട്ടമും അകമേ പേടീം ഒണ്ടായെ.
ഏൻ ഇപ്പെ തെയ്വമയോ മനിശനയോ പിരിയമേത്തിനത്? മനിശനയീ ഏൻ പിരിയമേത്തുകേക്ക് നോക്കിനത്? ഇപ്പണും ഏൻ മനിശനെ പിരിയമേത്തിനതൊണ്ണാ ഏൻ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ഏവലാളി ആകാത്ത്.
പണ്ണക്കാറനൊണ്ണാലും പണ്ണക്കാറനല്ലേലും അവനവൻ ചെയ്യിനെ നല്ലതുകാട്ടുക്ക് കരുത്താവിൽ നുൺ നൽമെ കിടയ്ക്കുമൊൺ അറിഞ്ച്
ചിലെ ആളുകെ കിരിശ്ത്തു ശിലുവേൽ ചത്തത്തുക്ക് വുറോതമാ പിശയ്ക്കിനെ ഒൺ നിങ്കകാൽ ഏൻ മിന്നേ പലവട്ടം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; ഏൻ കണ്ണീർ വടിഞ്ച് പിന്നേം അതമേ ചൊന്നെ.
ഉടയാ ആളുകേക്ക് വച്ചിരുക്കിനെ കൂലിയെ കരുത്താവു നിങ്കാക്ക് തരും ഒൺ നിനച്ചോനിൻ. എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഏവലെ എടുക്കിനെ മെച്ചക്കമാനെ എശമാനൻ കിരിശ്ത്തുതാൻ.
നിങ്കെ എങ്കളെ എകനെ ഏത്തെടുത്തതൊണ്ണും ഉശിരൊള്ളെ ചത്തിയമാനെ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്കിനത്തുക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ കൊണ്ടാടി വന്തെ ചിലകാടെ വുട്ട് തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പിയതാം അവറെ എങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
നിൻ കോത്തെ നിനയ്ക്കിനവോളെ നിന്നെ വന്ത് കാൺമ്പേക്ക് തേര്ത്തയായിരുക്കിനെ. നിന്നെ വന്തു കണ്ടാ എനക്ക് ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേകേക്കാകും.
ഏശുവെ നമ്പുനെ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കാക്ക് ഒവ്വോരു പരിശോതനകാടും വരിനവോളെ അത് നല്ലതാനൊൺ നിനേനിൻ.
അതെ നിനച്ചി നിങ്കെ പിരിയമടേനതൊണ്ണാലും ഇപ്പെ ഒരുത്തിനെ കാലം ഒവ്വൊരു കറുമത്തിൽ നിങ്കെ കവലെ അടേളത് തേവതാൻ.
നങ്കാക്ക് കിടച്ചതുവോലത്തെ അതേ വിലയൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലേം പാതുകാപ്പുകാറനായെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലേം നീതിനാലെ കിടച്ചവേരാക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തുവു പണ്ണക്കാറനും അപ്പോശ്ത്തലനുമാനെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ എളുതിനത്,
അതുനാലെ അവറെ തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോടിരുന്ത് തെയ്വ ആലയത്തിൽ റാപ്പകൽ തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനെ; കോയിമെ കട്ടിലിൽ ഇരുക്കിനവൻ അവറാത്തുക്കു കൂടാരമായിരുക്കും.