37 ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ഉടവറെ ചങ്ക് നൊറുങ്കി പറന്തേയനാലെ പത്തിരോശുകാലും അങ്ക് ഇരുന്തെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാലും, “മാളേ, എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ” ഒൺ കേട്ടെ.
അമ്പോളെ മാനടവൻകാട് അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അമ്പോളെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും അവൻകാൽ രാടിപിരാടുകേക്ക് വന്ത്, “എശമാനനേ, എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ചിലെ പടയാളികേം അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ?” ഒൺ കേട്ടെ. ഓകന്നാൻ അവറകാൽ, “ആരളാം അലക്കശിക്കെ വച്ച് അണെ വാങ്കുവാനില്ലെ. ചതിവെ ചെയ്യാതേം ഒണ്ണാം പുടിയ്ങ്ക് എടാതേം നിങ്കാക്കൊള്ളെ കൂലി മതി ഒൺ നിനേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ ഇതെ കേട്ടവോളെ വലിയവനിലിരുന്ത് ഒവ്വൊരാ അങ്ക് നുൺ കലഞ്ചി പോയെ; കടശീക്ക് ഏശുവും അം പെൺമ്പുള്ളേം മട്ടും അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
“മാളേ, ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാശെചൊല്ലി താവീത് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ പലകേൽ പാടിയെ തെയ്വ വശനം നടമാകോണുമൊൺതാൻ.
കരുത്താവേ ഏൻ എന്തനേ ചെയ്യിളത് ഒൺ ഏൻ കേട്ടെ; അന്നേരം കരുത്താവ് എൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നീ എന്തി തെമശ്ക്കോശുക്ക് പോ; നീ എന്തെ ചെയ്യിളതൊൺ തെയ്വം നിനയ്ക്കിനെ കാരിയമയെല്ലാം അവുടെ വച്ച് നിൻകാൽ ചൊൽവിളെ.
ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്ക് ഉറയ്ങ്കെ. “അപ്പോശ്ത്തലരുകാടെ കൊണ്ണൊറിയോണും” ഒൺ അവറെ തീര്പ്പയിട്ടെ.
ഇതെ കേട്ട് ചട്ടെ ശവേൽ ഇരുന്തവേരാ തേവാനോശുകാക്ക് പല്ലനൂറെ കടിച്ച് വറുമമെ എടുത്തെ.
ഒരു കാലത്തിൽ പാപമെചൊല്ലിയൊള്ളെ അറിവ് എനക്ക് നാതയിരുന്തവോളെ ഏൻ പിശച്ചിരുന്തെ; ഒണ്ണാ പാപം എന്തൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായവോളെ എന്നിൽ ഉറങ്കി കിടന്തെ പാപം എന്തിയെ.