36 അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ രച്ചകൻ ഉണ്ണേക്ക് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി താവീത് പട്ടണത്തിൽ പുറന്ത് ഇരുക്കിനെ.
നീ എനക്ക് വലത്തക്കോട് ഇര്” ഒൺ കരുത്താവ് എൻ കരുത്താവുകാൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
“ഇം ഏശുവെ പേരേത്തി മനിശെ മാനടവനെ പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പാനില്ലെ ഒൺ എങ്കെ നിങ്കകാക്ക് തിട്ടമിട്ടതാനേ?” അപ്പണും നിങ്കെ എങ്കെ ചൊല്ലിയതെ കോളാതെ നിങ്കെ ഉവതേശമെ എരുശലേമിലവേരാക്കെല്ലാം വെളിവായ്ക്കി കൊടുക്കിനെ; അം മനിശൻ ചാവിലെ കുത്തമെ എങ്കെ തലേൽ വയ്പ്പതാനീ നിങ്കെ കങ്കണം കെട്ടിനത്.
ഇം ഉടമ്പിൽ ഇരുന്തവോളെ ചെയ്യത് നല്ലതായാലും കെട്ടതായാലും അത്തുക്കൊത്തെ കൂലി കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് നങ്കെ നായം വിതിക്കിനെ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് മില്ലോട് നിൽക്കെ വേണ്ടിയിരുക്കും.