3 തീക്കതിര് വോലെ അവറാത്തുക്ക് വെളിവായ് അത് ഒവ്വൊരുത്തനേത്തിലും വന്തു നുറഞ്ചെ.
മനം തിരുമ്പുകേക്കുചൂട്ടി ഏൻ നിങ്കളെ തണ്ണീൽ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ എനക്ക് പുറകോടേ വരിനാ എന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ, അവൻ കാലിലെ ചെരുപ്പെ പിരിപ്പകൂടി എനക്ക് ഓയ്ക്കിയം നാത്തെ. അവൻ നിങ്കളെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലും തീയിലും രാട്ടിപിരാട്ടും.
അത്തുക്ക് ഏശു ഓകന്നാൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തിലെ പിരിയമെ നുറപ്പേക്കുചൂട്ടി ഇപ്പെ ഇകനെ നടക്കട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അകനെ ഓകന്നാൻ അത്തുക്ക് അന്താൻ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“അവൻ വശീൽ വച്ച് തെയ്വ വശനമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തവോളെ നങ്കെ ഇതയത്തിൽ തീ പുടിക്കുമെ താനെ” ഒൺ അവറെ തങ്കളേ ചൊല്ലിയെ.
ചിലനാ ഓഞ്ചതും നമ്പിക്കെ ഇരുന്തെ നൂത്തി ഇരുവതുവേരായാനെ ഒരു കൂട്ടം ആളുക മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ പത്തിരോശ് അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നുൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
പെട്ടൊൺ ചരിയാനെ കാത്ത് അടിക്കിനവോലെ ചരിയാനെ ഒച്ചെ വാനത്തിൽ നുൺ കേട്ടെ; അത് അവറെ ഇരുന്തെ കൂരയകമൊത്തേ നുറഞ്ച്,
അകനെ അങ്ക് ഇരുന്തെ എല്ലാരും തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചെ; ആത്തുമാവ് അവറാത്തുക്കു കുരവുടുവേക്ക് കൊടുത്തവോലെ വൊവ്വോറേ പാശേൽ അവറെ കുരവുട്ടെ.
ഇനിയൊരാക്ക് അരിശുകത്തിലെ നൽവരമും വോറൊരാക്ക് പലകേൽ പാടുകേക്കൊള്ളെ വരമും ഇനിയൊരാക്ക് ആത്തുമാവുകാടെ തെളിവാ പുറിച്ച് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ വരമും വോറൊരാക്ക് കനേകം പാശകാട് വരമും ഇനിയൊരാക്ക് പാശകാടെ വിളക്കമാക്കേക്കൊള്ളെ വരമും കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
മനിശൻ നാക്കും ഒരു തീതാൻ; ഉടമ്പിലെ കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ബൂറാ ഇരുക്കിനെ ഏത്ത് താൻ നാക്ക്. ഇം നാക്കിൽ നുൺ വരിനെ പേച്ചുനാലതാൻ അവൻ കെട്ടവൻ ആനത്; അവൻ പുളപ്പെ ബൂറാ നാശമാക്കിനെ; അം തീ നരകത്തിൽ നുൺ വന്തുതാൻ ഒരാളെ നാതയാക്കിനത്.
അം നാളിൽ ഏൻ എൻ ഇരണ്ടു ശാച്ചികേക്ക് പലകേൽ പാടുകേക്കൊള്ളെ വരമെ കൊടുക്കും; അവറെ രട്ടുടുത്ത് ആയിരത്തി ഇരുനൂത്തറുവത് നാൾ പലകേൽ പാടും.”
വോറൊരു തൂതൻ വാനത്തുക്ക് നടുവയെ പാറിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതികാടാം കൂട്ടമാം പാശയാം വർളാടുമാനവേരാകാക്ക് ചൊൽകേക്ക് അവൻകാൽ എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിക്കിനതാനെ ഒരു നല്ലെ ചേതി ഇരുന്തെ.