തെയ്വം താവീതെചൊല്ലി നിനച്ചെ കാരിയമെല്ലാം അവൻ കാലത്തിൽ ചെയ്യെ. അതോഞ്ച് അവൻ ചത്ത് കെട്ടും പോയെ; അവനെ വലിയോരുകാടവോലെ പൂത്തെ; അത് വന്ത് മണ്ണോട് മണ്ണുമായെ.
നല്ലെ പിശപ്പുക്കാനെ വശിയെ നീ എനക്ക് കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ; നീ എൻ കൂട്ടത്തലിരുന്ത് വന്ത് ചരിയാനത്തിൽ എന്നെ പിരിയമേത്തിനെ” ഒൺ താവീത് അവനമേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.