24 ഒണ്ണാ ഏശുവെ തെയ്വം ചാവിലെ ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് പിശയ്ക്കെ വച്ചെ; എന്തൊണ്ണാ ചാവുക്ക് അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടുകേക്ക് ആയതില്ല.
“എശമാനനേ, അം വഞ്ചനക്കാറൻ ഉശിരോടിരുന്തവോളെ, ‘മൂണുനാളോഞ്ച് ഏൻ ഉശിരോറി എന്തിവരും’ ഒൺ ചൊല്ലിയതെ എങ്കാക്ക് നിനവ് വന്തിരുക്കിനെ.
ആരും അം ഉശിരെ എൻകാൽനുൺ എടുത്തൊറിയാത്ത്; ഏനേ അതെ കൊടുക്കും; അതെ കൊടുപ്പേക്കും അതെ തിരുപ്പി എടുപ്പേക്കുമൊള്ളെ അതികാരം എനക്കൊണ്ട്; ഇം കൽപ്പനെ എൻ തകപ്പൻകാൽ നുണ്ണും എനക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ.”
തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് എപ്പണും ചത്തിയം താൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. തെയ്വത്തിലെ വശനം കിടച്ചവേരാളെ തെയ്വം തേവാതികാടൊൺ വുളിച്ചിരുക്കിനതാനെ?
അകനെ അവറാത്തുക്ക് ഏശുവെ നമ്പുകേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവിലെ പൊത്തകത്തിൽ വോറൊരു പണ്ണേൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതുവോലെ,
ഏശു ചത്തവേരാളിൽ ഉശിരോറി എന്തോണും ഒണ്ണത് അവറാത്തുക്ക് അണ്ണേക്ക് വരെ വുളങ്കാപ്പോയെ.
“മാളേ, ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാശെചൊല്ലി താവീത് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ പലകേൽ പാടിയെ തെയ്വ വശനം നടമാകോണുമൊൺതാൻ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം അവനെ ചത്ത് മണ്ണോട് മണ്ണായവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് എത്തി പിശയ്ക്കെ വച്ചെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം ചാവിലിരുന്ത് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയാക്ക് ഇകനെ ആയതില്ല.
താൻ വുളിച്ചെടുത്തെ ആളക്കൊണ്ട് ഇം ഉലകമെ ഒത്തേ നീതിയോടെ നായമിടുകേക്ക് ഒരു നാളെ അവൻ വച്ചിരുക്കിനെ. അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് ചാവിലിരുന്ത് എത്തിയതോടെ അത്തുക്ക് തെളിവാം തന്തിരുക്കിനെ.”
ഇം ഏശുവെ ഉശിരേത്തി തെയ്വം എത്തിയാച്ചെ; അതെ എങ്കെ എല്ലാരും കണ്ടു നുണ്ണവേരാ താൻ.
ഉശിരെ തരിനവനാനെ ഏശുവെ നിങ്കെ കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ; ഒണ്ണാ അവനെ തെയ്വം ചത്ത് മാഞ്ചേയവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉശിരേത്തിയെ; അതെ കണ്ടവേരാ താൻ എങ്കെ.
നിങ്കെ കുറുപ്പുനാത്തെ പിശപ്പിലിരുന്ത് തിരുമ്പി നൽവരമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തെ ഉടയാ ഏവൽക്കാറനെ മിന്നമേ നിങ്കകാക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ.
നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചാളും ചത്തവേരാളിൽനുൺ തെയ്വം ഉശിരെ കൊടുത്തു എത്തിയവനാനെ നശരായൻ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ താൻ ചെന്നുക്ക് നൽചുകം കിടച്ച് നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനതൊൺ നിങ്കളും ഇശ്രവേലിലെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും അറിഞ്ചോകോണും.
ശിലുവേൽ നിങ്കെ ആണീൽ തറച്ച് കൊണ്ണെ ഏശുവെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം മടേലിരുന്ത് എത്തിയെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ, “കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ തെയ്വം ചത്തവേരാ ഇടേൽ നുണ്ണും ഉശിരേത്തിയെ” ഒൺ ഇതയത്തിൽ നമ്പുകേം “അവൻ ഇപ്പെ എൻ പിശപ്പെ അതികാരം നടത്തിനെ” ഒൺ വായാലെ ഏത്തു ചൊൽകേം ചെയ്യാ നീ രച്ചിക്കപ്പടും.
എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ചത്തത് അവൻ ആളുകേക്കുചൂട്ടീം അവൻ ഉശിരോറി എന്തി പിശയ്ക്കിനതു ഉടയാ ആളുകേക്കുചൂട്ടിതാനെ?
അത് എകനനേ? നങ്കെ പാപങ്കാട്ടുക്കുചൂട്ടി ചത്തെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ തെയ്വം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ ഒൺ നങ്കെ നമ്പിയവോളെ അവൻ നങ്കളെ നീതിമാൻമാരായ് കണക്കായ്ക്കെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ നങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ നങ്കെ പാപംനാലെ നങ്കെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ചാവുകേം അവൻ ഉടയാ തകപ്പനിലെ മകത്തത്തിൽ ഉശിരോറി എന്തിയതുവോലെ നാമും അവനും മത്തും പിശയ്ക്കിളത്തുക്ക് ഉശിരോറി എന്തിയിരുക്കിനെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുണ്ണും ഉശിരേത്തിയെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചാവാലെ നാശമാവപ്പോനെ ഉടമ്പുകാടെ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കും.
കിരിശ്ത്തു ഏശു ചത്ത് ഉശിരോറി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുന്ത് നങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതിനനാലെ ആരുക്ക് നങ്കളെ നായമിടുകേക്കാകും?
തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയാച്ചെ ഒൺ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നപ്പണും ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാത്ത് ഒൺ നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ ചൊന്നത് എകനെ?
ചത്തയാളുകെ ഉശിരോറി എന്തി വാരാതവോയാ തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവാം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയതില്ലെ. അകനയൊണ്ണാ തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ ഒൺ എങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് എതിരായ് കാണാത്തെ കാരിയമെ കണ്ടെ ഒൺ ചൊന്നവേരായാകും.
ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിവരും ഒണ്ണത്തുക്കൊള്ളെ ഒരു ഉറപ്പായ് തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവെ മുതെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തിയെ ഒണ്ണതുതാൻ ചത്തിയം.
തെയ്വം ഉടയാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവെ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ എത്തിയെ; അതുവോലെ അവൻ നങ്കളാം ചാവിൽ നുൺ എത്തെ വയ്ക്കും.
എന്തുനാലയൊണ്ണാ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയാ, എങ്കളാം ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ എത്തി നിങ്കളും മത്തും ഉടയാക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തുമൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പവുലോശ് എന്ന ഏനും എൻ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ നമ്പിക്കക്കാറാളും ചേന്ത് കെലാത്തിയാവിൽ ഒള്ളെ ശവേക്ക് എളുതിനത്, മനിശരേത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശൻ നാലയോ നാത്തെ ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലേം അമ്പാളെ ചത്ത് മാണ്ടവേരാ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ ഉശിരോടെ എത്തെ വച്ചെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും താൻ എന്നെ അപ്പോശ്ത്തലനായ്ക്കത്.
കിരിശ്ത്തുവെ ചത്തവേരാ ഇടേലിരുന്ത് ഉശിരോടെ എത്തി മേലോകത്തിൽ ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുത്തിയിരുക്കിനത്.
നിങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പൂത്തിടപ്പടുകേം ചാവിൽ നുൺ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയിലൊള്ളെ നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നിങ്കെ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യെ.
മട്ടുമില്ലെ ചാവിൽ നുൺ തെയ്വം ഉശിരേത്തിയവനും വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുണ്ണും നങ്കളെ വുടുവിക്കിനവനുമാനെ അവൻ മകൻ ഏശു മേലോകത്തിൽ നുൺ വരിനത് നിങ്കെ കാത്തിരുക്കിനതചൊല്ലീം അവറെ എല്ലാരും ചൊന്നെ.
എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തത്തിൽ ആടുകാട്ടിലെ വലിയെ ഇടയനാനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിരുപ്പി കുടത്തെ നിമതീലെ തെയ്വം
മക്കെ ഉടമ്പും ഇലത്തമും ഒള്ളവേരാനാലെ അവനും ഉടമ്പും ഇലത്തമുമൊള്ളവനായ് ചാവുക്ക് അതികാരിയാനെ പിശാശെ ഉടയാ ചാവാലെ നീയ്ക്കെ.
കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തുകേം അവനുക്ക് മകിമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ തെയ്വമെ അവൻനാലെ നിങ്കെ നമ്പുനെ. അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കേം ആശേം തെയ്വത്തിൽ വച്ചിരുക്കിനെ.
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.