19 ഏൻ മീത് വാനത്തിൽ അടകാളമാം അടീൽ പൂമീൽ അരിശുകമാം കാട്ടും; ഇലത്തം, തീ, പുകയാവി എല്ലാം താൻ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിങ്കെ അരിശുകമാം അടകാളമാം കണ്ടല്ലാതെ നമ്പാത്ത് അല്ലെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
എൻ ഏവൽക്കാറാളിൽ ആണായേത്തിലും പെണ്ണായേത്തിലും ആത്തുമാവെ നുറയ്ക്കും അവറളും പലകേൽ പാടും.
വലിയതും കേൾവിപ്പട്ടതുമാനെ കരുത്താവിലെ നാൾ വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ പെയ്ത് വന്ത് ഇരുട്ടുകുത്തിയായും തിങ്കെ വന്ത് ഇലത്തമ്പോലെ ചിവലേം ആയോകും.
ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, ഇം വശനമെ കോളിൻ. നശരായൻ ഏശു ഒണ്ണെ മനിശനുക്ക് തെയ്വം താൻ അതികാരമെ കൊടുത്തതൊണ്ണത് നിനേൻ; അരിശുകത്തിലും അടകാളത്തിലും നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ.