34 ഒണ്ണാ അവൻ എകൂതൻ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും അവറയെല്ലാം, “എപശോശിലെ അരത്തമീശ് തായ് നാമത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ മൊത്തമാ ചരിയാനതാ കുലവപ്പട്ടിയെ; ഇം കുലവയേ ഇരണ്ടു മണിക്കൂർ നീണ്ട് നുണ്ണെ.
നിങ്കെ വായാതിനവോളെ വോറേ ചാതിയേര് ചെയ്യിനതുവോലെ തിശനാത്തെ പേച്ചുകാടെ വായാതികിട്ടേ ഇരുപ്പാനില്ലെ; അകനെ ബൊകുനേരം ഒരേ കാരിയമെ വായാതിനതുനാലെ തങ്കെ വായാത്തുകയെ ഉടവുറെ തേവാതികാട് കോക്കും ഒൺ താൻ അവറെ നിനയ്ക്കിനത്.
അവറെ അതികാരീകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ചേരനേ എകൂതര്കാട്; നങ്കെ കൂറാ വന്ത് വൻ കലകമെ ഒണ്ടാക്കിനെ.
അവുടെ തെമത്തിരിയോശ് ഒണ്ണെ ചിലയടിക്കാറൻ അരത്തമീശ് തേവീലെ കോയിലെ വെള്ളീൽ ചെയ്മെ; ഇം വേലെ നാലെ വേലക്കാറാക്ക് കനേം കൂലി കിടച്ചോമെ.
പവുലോശ് എന്ന ഇം മനിശൻ ചൊന്നതാം ചെയ്യിനതാം നിങ്കളേ കണ്ടും കേട്ടും ഇരുക്കിനതാൻ. അവൻ ചൊന്നത് മനിശൻ ചെയ്യിനെ ചിലകാടൊണ്ണും തെയ്വമേയല്ലവോ? എപശോശിൽ മട്ടുമില്ലെ ആശിയാവിലെ എല്ലാ പണ്ണേലും ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാടാം ചൊല്ലി തിരുപ്പിയിരുക്കിനെ.
ഇതെ കേട്ടവോളെ മാനടവൻ മുച്ചൂട്ടുക്കും ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്കുറയ്ങ്കി, “എപശോശിലെ അരത്തമീശ് തായ് നാമത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് കുലവപ്പട്ടിയെ.
അങ്കിളെ കുലവയെ നുറുത്തുവച്ചൂട്ടി അലക്ക്ശാന്തര് എന്നെ ആളെ ചുമതലപ്പടുത്തി എകൂതര് ഉന്തി തള്ളിവുട്ടെ; അവൻ മില്ലോട് വന്ത് കയ് പാശേൽ മാനടവൻകാട്ടുകാൽ ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് ചൊല്ലിയെ.
കടശീക്ക് എപശോശ് പട്ടണത്തിലെ കാണിക്കാറൻ മാനടവനെ മുച്ചൂടാം ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ, എപശോശിലവേരാളേ, അരത്തമീശ് തായിലെ കോയിലാം വാനത്തിലിരുന്ത് അടീക്ക് ബൂന്തെ അവെ ചിലയാം കാക്കിനവേരാതാൻ എപശോശ് പട്ടണത്തിലവേരാ ഒൺ ആരുക്ക്നെ ഇം ഉലകത്തിൽ തിക്കിനാത്തത്?
എടാൺ എടുപെൺ കിടന്ത് നടപ്പാനില്ലെ ഒൺ ചൊന്നെ നിനക്ക് എകനെ അതെ ചെയ്കേക്ക് മുടിയും? ചിലകാടെ പുറിച്ച് ചൊന്നെ നിനക്ക് കോയിലകമെ കൊള്ളയിടുകേക്ക് മുടിയുമീ?
ചീവാതീക്ക് അതികാരമെ കൊടുത്തനാലെ അവറെ അം വൻശർപ്പമെ വണയ്ങ്കെ. “ചീവാതീക്ക് തകുന്തെ ആൾ ആര്? അതും മത്തും പോരടിക്കുകേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ ചൊല്ലി ചീവാതിയാം വണയ്ങ്കെ.