15 ഒണ്ണാ മുനി അവറകാക്ക്, “ഏശുവെ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; പവുലോശാം തിക്കിനൊള്ളെ പിന്നെ നിങ്കെ ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശുവെ കണ്ടതും കതറിയോൺ, “നശരായനാനെ ഏശുവേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്ത്? എങ്കളെ നാശമെ ചെയ്വെ വന്തതീ? നീ ആരൊണ്ണും തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ചുത്തമാനവനൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.”
വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാക്ക് ചുകമാം കൊടുത്തോൺ മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ വുട്ടുപോകേക്ക് മുനീകാക്ക് ഏശു തിട്ടമാം ഇട്ടെ. മുനീക്ക് അവൻ ആരൊൺ തിക്കിനൊള്ളനാലെ അവറളെ കുരവുടുവകൂടി വുട്ടതില്ലെ.
ശ്ക്കേവാ ഒണ്ണെ എകൂതാ വലിയെ പൂയാരി ആൺമക്കകാട് ഏളാളും താൻ ഇകനെ ചെയ്യത്.
മുനി പുടിച്ചിരുന്തെ മനിശൻ അവറളെ എതിരിട്ട് അടീയടീയൊൺ അടിച്ച് മതയ്ക്കിയെ; അകനെ അവറെ കായമേത്ത് തുണിനാതെ അവൻ കൂരേൽ നുൺ കുടുപ്പാറി തപ്പിച്ചോടിയെ.
തെയ്വം ഒരാമട്ടും താൻ ഒൺ നീ നമ്പിനതീ? ഇല്ലേയ്; ചാവറുകാടും അകനയേതാൻ നമ്പുകേം നടിയ്ങ്കി പേടിക്കേം ചെയ്യിനെ.