9 ഒരുനാ റാവ് കനാത്തിൽ കരുത്താവ് പവുലോശുകാക്ക്, “നീ പേടിയാതെ, ചുണയോടെ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽ; ബുറീനെ ഇരുപ്പാനില്ലെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് പവുലോശ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അത്തിൽ മക്കതോനിയാവുകാറൻ ഒരാ പവുലോശുകാൽ വന്ത്, “നീ മക്കതോനിയാവുക്ക് വന്ത് എങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്” ഒൺ ഇരക്കിനതെ കണ്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ ഏൻ നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനെ; ആരും നിന്നെ അടിച്ച് നിച്ചനാതെ ചെയ്യാത്ത്; ഇം പട്ടണത്തിൽ ഇരുക്കിനെ കനേം ആളുകേം എൻ ആൾകെ താൻ” ഒൺ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയെ.
അത്തിൽ കരുത്താവെ കണ്ടെ, “ഇപ്പണേ വേമാ എരുശലേമെ വുട്ടുപോ; നീ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ ശാച്ചിയമെ അവറെ ഏത്തെടാത്ത്” ഒൺ അവൻ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവ് പവുലോശുകാൽ വന്താലെ, “പേടിയാതെ ഇര്; നീ എരുശലേമിൽ എനക്ക് ശാച്ചിയാ ഇരുന്തവോലെ റോമിലും ശാച്ചിയാ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ ശിശിയൻ തെമശ്ക്കോശിൽ ഒണ്ടായെ; തെയ്വം കൊടുത്തെ ഒരു തറുശനമെ അവൻ കണ്ടെ; തറുശനത്തിൽ തെയ്വം അവനെ വുളിക്കിനതെ കേട്ടെ. “കരുത്താവേ, ഏൻ ഇതെ” ഒൺ അവൻ വായകേട്ടെ.
ഏൻ ഒരു അടിമയില്ലയേ? ഏൻ ഒരു അപ്പോശ്ത്തലൻ താനേ? നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ഏൻ കണ്ടതാനെ? കരുത്താവിൽ ഏൻ ചെയ്യെ വേലേലെ കനിതാനെ നിങ്കെ?
തെശലോനിക്കാവിൽ നിങ്കകാക്ക് വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ പിലിപ്പിയാ ഒണ്ണെ തേശത്തിൽ വച്ച് തണ്ടനകാടും മാനക്കേടും എങ്കെ അടഞ്ചതൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനേ? വൻ വിലക്ക് ഒണ്ടായപ്പണും അവനിലെ നല്ലെ ചേതിയെ നിങ്കകാൽ വുളിച്ച് ചൊൽവിളത്തുക്കൊള്ളെ ചുണെ എങ്കെ തെയ്വം എങ്കാക്ക് തന്തെ.