5 ശീലാശും തിമോത്തിയോശും മക്കതോനിയാവിലിരുന്ത് വന്തവോളെ പവുലോശ് തെയ്വ വശനമെ എപ്പണും വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് ഏശുതാൻ കിരിശ്ത്തു ഒൺ എകൂതരുകാക്ക് വെളിവായ്ക്കി കൊടുത്തെ.
എനക്കൊരു ചരിയാനെ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ; അതെ ഏത്തെടുക്കിനതുവരേക്ക് ഏൻ നെരുങ്കികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ എനക്ക് അഞ്ച് തമ്പിയേര് ഇരുക്കിനെ; അവറളും ഇം കറുമമടേനെ ഇടത്തിൽ വന്ത് എമ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അവൻ അവറാത്തുക്ക് മുന്നമേ താക്കലെ കൊടുക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ഇരക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ അന്തിരയോശ് ഉടയാ തമ്മേനാനെ ശീമോനെ കണ്ടു പുടിച്ച് അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ കിരിശ്ത്തു ഒൺ ചൊന്നെ മശികായെ കണ്ടു പുടിച്ചേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എകൂതര് അവനുക്ക് ചുത്തുകോടും കൂടി വന്താലെ, “നീ എത്തിനെ നാൾ എങ്കളെ പിരിയമാ വച്ചിരുക്കും? നീ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണാ എങ്കകാൽ റൂപ്പു റൂപ്പാ ചൊൽ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മുതെ ഇരുന്ത് നിങ്കെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളതുനാലെ നിങ്കളും എന്നചൊല്ലി ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലും.”
“‘ഏൻ കിരിശ്ത്തുവു നാത്തെ, അവനുക്ക് മിന്നേ കടത്തി വുട്ടാതാൻ’ ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടുനാലെ നിങ്കാക്കേ അതെ ഉറപ്പാക്കാമില്ലെ.
ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനവേരാക്കും ചത്തവേരാക്കും നായം വിതിപ്പേക്ക് തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്താ അവൻതാൻ ഒൺ മാനടവൻകാക്ക് വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് എങ്കളെ നീമിച്ചിരുക്കിനെ.
തങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ചിലവേരാളെ വുളിച്ചെടുത്ത് പവുലോശുക്കും ബർന്നബാശുക്കും കൂട്ടത്തിൽ അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് കടത്തിവുടുക്കോണും ഒൺ അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും മൂപ്പരുകാടും ശവേൽ വരുമവേരാളും മത്തും ഒത്തുമയാ നിനച്ചുകൂട്ടിയെ; അകനെ നമ്പിക്കയാനവേരാളിൽ ഓയ്ക്കമാനവനും ബറുശവാശ് ഒണ്ണെ ഊതാശാം ശീലാശാം വുളിച്ചെടുത്തെ.
തിമോത്തിയോശ് ഒണ്ണെ ഒരു ശിശിയൻ പിശച്ചിരുന്തെ തെർവായ്ക്കും ലുശ്ത്തിറാവുക്കും പവുലോശ് പോയെ; കരുത്താവിൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തെ എകൂതാ ചാതീലെ പെൺമ്പുള്ളെ മകൻതാൻ അവൻ; ഒണ്ണാ അവൻ തന്താര് ഒരു കിരീക്കുകാറൻ താൻ.
അങ്ക് നുൺ മക്കതോനിയാവ് പട്ടണമും റോമാവിലവേരാ കുടിയോറി പിശയ്ക്കിനതുമാനെ പിലിപ്പിയാവുക്ക് പോയെ. അങ്ക് എങ്കെ ബൊകുനാ ഇരുന്തെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് പവുലോശ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അത്തിൽ മക്കതോനിയാവുകാറൻ ഒരാ പവുലോശുകാൽ വന്ത്, “നീ മക്കതോനിയാവുക്ക് വന്ത് എങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്” ഒൺ ഇരക്കിനതെ കണ്ടെ.
കിരിശ്ത്തു കറുമമടേകേം ചത്തവേരാളിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തുകേം ചെയ്യിളതാൻ ഒൺ അവൻ തിരുവെളുത്തെ പേരേത്തി തെളിവായ്ക്കി കൊടുക്കുകേം, “ഏൻ നിങ്കകാക്ക് വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ ഇം ഏശുതാൻ അം കിരിശ്ത്തു” ഒൺ ചൊൽകേം ചെയ്യെ.
ഏശു താൻ കിരിശ്ത്തു ഒൺ അപ്പല്ലോശ് എകൂതരുകാൽ ചരിയാനത്തിൽ വെളിവായ്ക്കി തെയ്വ വശനത്തിൽ നുൺ തെളിവെ കൊടുത്ത് മാനടവനുക്ക് മില്ലോട് വച്ച് അവറളെ അവൻ തോൽവി അടയെ വച്ചെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
പാപമെ വുട്ട് തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പി നങ്കെ കരുത്താവ് ഏശുകിരിശ്തുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വയ്യിൻ ഒൺ എകൂതരുകാലും എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാലും കൂടി കട്ടായമാ ചൊല്ലിയത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
ഒണ്ണാ ഇരുട്ടറേം തണ്ടനേം എനക്കുചൂട്ടി കാത്ത് ഇരുക്കിനെ ഒൺ ഒവ്വൊരു പട്ടണത്തിലും വച്ച് തെയ്വ ആത്തുമാവ് മിന്നുക്കേ കാട്ടി തന്തിരുക്കിനതല്ലാതെ വോറൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ.
ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ഉശിരെ ഏൻ വലിയതൊൺ കെവുനിയാത്തെ; അത്തുക്ക് വിലയകൂടി കൊടുക്കിനതില്ലെ; തെയ്വ പിന്നിയമൊണ്ണെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽ ഒൺ കരുത്താവ് ഏശുവുകാലിരുന്ത് കിടച്ചെ വേലയെ ഓയ്ക്കോണും ഒൺമട്ടും താൻ എനക്ക് ഇരുക്കിനത്.
എങ്കെ കണ്ടു കേട്ട് ഇരുന്തെ കാരിയമെ ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്ക് എങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത്.”
അപ്പണും ശവുൽ പേടിനാതെ, “ഏശുവുതാൻ കിരിശ്ത്തു” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലി തെമശ്ക്കോശിൽ പിശയ്ക്കിനെ എകൂതരെ മൂച്ചാട്ടമില്ലാതായ്ക്കെ.
ഏനും ശീലാശും തിമോത്തിയോശും നിങ്കെ ഇടേൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു “അന്താൻ” ഒണ്ണും “ഇല്ലെ” ഒണ്ണും നാത്തെ; അവനിൽ എപ്പണും “അന്താൻ” ഒൺമട്ടും താൻ ഒള്ളത്.
നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുന്തവോളെ തുമ്പമടഞ്ചപ്പണും ഏൻ ഒരാളാം അലക്കശിച്ചതില്ലെ. മക്കതോനിയാവിൽ നുൺ വന്തെ ഇണങ്കരുതാൻ എൻ തുമ്പമെ തീത്ത് തന്തത്; ഏൻ നിങ്കളെ ഏളെ നിലമേലും അലക്കശ്ശിയാതിരുപ്പേക്ക് കെവുനമാ ഇരുന്തെ. മേലാനെല്ലാമും അകനതാൻ.
കിരിശ്ത്തുവിലെ ആത്തിരം അപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ നുൺ എങ്കളെ കട്ടായപ്പടുത്തിനെ; എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരുക്കുചൂട്ടീം ഒരാ ചത്തതൊണ്ണും അതുനാലെ എല്ലാരും ചത്തേയതൊണ്ണും എങ്കാക്ക് ഉറപ്പായിരുക്കിനെ.
ഏൻ ഇം ഇരണ്ട് കാരിയത്തിൽ നെരുങ്കിനെ; ഇം ഉശിരെ വുട്ട് പുറിഞ്ച് കിരിശ്ത്തുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തോകേക്ക് എനക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആശെ; അത് എത്തിനയോ നല്ലത്.
അകനെ നങ്കെ തമ്പിയും കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ വേലക്കാറനുമാനെ തിമോത്തിയോശെ എങ്കെ കടത്തിവുട്ടെ. നിങ്കളെ നമ്പിക്കേൽ ചക്കിതിപ്പടുത്തുകേക്കും നിങ്കളെ ചുണയേത്തുകേക്കുംതാൻ എങ്കെ അവനെ കടത്തിവുട്ടത്.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ തിമോത്തിയോശ് തിരുമ്പി വന്ത് നിങ്കെ നമ്പിക്കയചൊല്ലീം ആത്തിരമചൊല്ലീം നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലിയെ. അതുമട്ടുമില്ലെ നിങ്കളെ കാൺമ്പേക്ക് എങ്കെ ആശിക്കിനവോലെ നിങ്കളും എങ്കളെ കാൺമ്പേക്ക് ആശിക്കിനെ ഒണ്ണും എങ്കളെ ചൊല്ലി നല്ലെ നല്ലെ നിനപ്പുകാടും നിങ്കാക്ക് ഒള്ളെ ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ.
നമ്പിക്കേക്കാനവനും ഏശുവിൽ നമ്പുനവൻ ഒൺ ഏൻ നിനയ്ക്കിനെ ശിലുവാനോശ് ഉതവീൽതാൻ ഇം ചുറിയെ എളുത്തെ എളുതിനത്. ചത്തിയമാനെ തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം ഒൺ ചൊന്നെ എൻ ശാച്ചിയമെ നിങ്കകാൽ ചൊൽകേക്കും നിങ്കളെ ഉശാരേത്തുകേക്കും ഏൻ ആശിക്കിനെ. അത്തിൽ നിങ്കെ ഉറപ്പാ നില്ലിൻ.