19 അവറെ എപശോശിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ പിരിശ്ക്കിലാവാം അക്കിലാവാം അങ്ക് വുട്ടാലെ പവുലോശ് അങ്കിളെ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയ് എകൂതരുക്ക് തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
കൊഞ്ചനാ കൂടി അങ്ക് ഇരുപ്പേക്ക് അങ്കിളവേരാ വിലയ്ക്കെ ഒണ്ണാ പവുലോശ് മടിച്ചേയെ.
തെയ്വം അനുമതി തന്തതൊണ്ണാ ഏൻ തിരുമ്പി വരിളെ ഒൺ ചൊല്ലി അക്കിലാവാം പിരിശ്ക്കിലാവാം എപശോശിലേ വുട്ടാലെ അവൻ അവുടെ ഇരുന്ത് കപ്പലിലോറി പോയെ.
അക്കാലത്തിൽ അലക്കിശാന്തിരിയാവുകാറൻ അപ്പല്ലോശ് ഒണ്ണെ എകൂതൻ എപശോശുക്ക് വന്തെ. തെയ്വ വശനമെചൊല്ലി നല്ലെ അറിവാളിയും ചന്തമാ കുരവുടുമാളും താൻ അവ്വാൾ.
ഒണ്ണാ ശബത്തുനായെല്ലാം എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയ് എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും റൂപ്പ്റൂപ്പായ് തെയ്വ വശനമെ ചൊല്ലി കൊടുത്ത് തിട്ടമായ്ക്കെ.
അപ്പല്ലോശ് കൊരിന്തിയാവിൽ ഇരുന്തവോളെ പവുലോശ് നടുക്കൂറാ വശിയേ എപശോശുക്ക് പോയ് അങ്കിളെ ചിലെ നമ്പിക്കയാനവേരാളെ കണ്ടെ.
എപശോശിൽ കുടിയിരുന്തെ എല്ലാ എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും ഇതെ കേട്ടതും അരളി പുടിച്ചേയെ; അകനെ കരുത്താവിലെ നാമമെ കനേമാളുകളും എപ്പേരുപ്പട്ടതൊൺ മകിമപ്പടുത്തിയെ.
പവുലോശ് എന്ന ഇം മനിശൻ ചൊന്നതാം ചെയ്യിനതാം നിങ്കളേ കണ്ടും കേട്ടും ഇരുക്കിനതാൻ. അവൻ ചൊന്നത് മനിശൻ ചെയ്യിനെ ചിലകാടൊണ്ണും തെയ്വമേയല്ലവോ? എപശോശിൽ മട്ടുമില്ലെ ആശിയാവിലെ എല്ലാ പണ്ണേലും ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാടാം ചൊല്ലി തിരുപ്പിയിരുക്കിനെ.
ഇതെ കേട്ടവോളെ മാനടവൻ മുച്ചൂട്ടുക്കും ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്കുറയ്ങ്കി, “എപശോശിലെ അരത്തമീശ് തായ് നാമത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് കുലവപ്പട്ടിയെ.
കടശീക്ക് എപശോശ് പട്ടണത്തിലെ കാണിക്കാറൻ മാനടവനെ മുച്ചൂടാം ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ, എപശോശിലവേരാളേ, അരത്തമീശ് തായിലെ കോയിലാം വാനത്തിലിരുന്ത് അടീക്ക് ബൂന്തെ അവെ ചിലയാം കാക്കിനവേരാതാൻ എപശോശ് പട്ടണത്തിലവേരാ ഒൺ ആരുക്ക്നെ ഇം ഉലകത്തിൽ തിക്കിനാത്തത്?
എകനയൊണ്ണാലും വെന്തക്കോശ് ഉലുശോകത്തുക്ക് മിന്നേ എരുശലേമുക്ക് പോകോണും ഒൺ പവുലോശ് പയണമിട്ടെ; അതുനാലെ ആശിയാവിലേ ഇരുന്ത് നേരമോറാതിരപ്പച്ചൂട്ടിതാൻ എപശോശിൽ ഉറങ്കാതെ കപ്പലോട്ടി പോകേക്ക് നിനച്ചത്.
മിലേത്തോശ് കൂറാ വച്ച് അവൻ എപശോശ് പള്ളീലെ മൂപ്പരുകാടെ ആളവുട്ട് വുളിച്ചെടുത്തെ.
[അവറെ ഇതെ ചൊല്ലിയതെന്തൊണ്ണാ എപശോശുകാറൻ തുറോപിമോശെ പവുലോശ് കൂട്ടത്തിൽ പട്ടണത്തിൽ വച്ചേ കണ്ടനാലെ അവനെ തെയ്വ ആലയത്തിൽ ഏത്തിക്കാണുമൊൺ അവറെ നിനച്ചെ].
എപശോശിലെ മാനടവൻകാട് എന്നെ ചെയ്യാത്തെ ചിക്കെ ചെയ് അലക്കശിച്ചവോളെ ഏൻ അവറകാൽ മല്ലിട്ടത് ഇം ഉലകത്തിലെ എന്തൊണ്ണാലും നേട്ടത്തുക്കുചൂട്ടിയീ? ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാതവോയാ, “തിന്നിൻ, കുടീനിൻ, നാളെ ചാകുമില്ലെ.”
ഒണ്ണാ പെന്തക്കോശ് ഉലുശോകം വരേക്ക് ഏൻ എപശോശിലേ ഇരുക്കും.
തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പവുലോശ് എപശോശ് ഒണ്ണാനിൽ തെയ്വ മക്കളാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പിയവേരാക്ക് എളുതിനത്,
നീ എപശോശ് കൂറായേ ഇരുക്കോണും ഒൺ ഏൻ മക്കതോനിയാവുക്ക് പോയവോളെ ചൊല്ലിയതാനേ. അതേവോലയേ ഇപ്പണും ചൊന്നെ, എപശോശിലെ ചിലവേരാ തിശനാത്തെ ഉവതേശമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ; അതെ നുറുത്തുകേക്ക് നീ തിട്ടമിടോണും ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ.
കരുത്താവ് തിരുമ്പി വരിനവോളെ കരുത്താവിൽ നുൺ അമ്പാളുക്ക് പിന്നിയം കിടയ്ക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ കരുത്താവുകാൽ വായാതിനെ. എപശോശിൽ വച്ച് അമ്പാൾ എന്നെ എകനയെല്ലാം പമ്പുലമെ ചെയ്യെ ഒൺ നിനക്ക് നന്തി തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
ഏൻ തുകിക്കോശെ എപശോശുക്ക് കടത്തി വുട്ടാച്ചെ.
എപശോശിലെ ശവേലെ തൂതനുക്ക് ഇകനെ എളുതിൻ, ഏളു വെള്ളികാടെ വലത്തക്കോളെ കയ്യിൽ പുടിച്ച് ഏളു പൊൻ നിലവിളക്കുകാട്ടുക്ക് നടുവയെ നടക്കിനാ ചൊന്നത്,