28 ആരോ ഒരാ ചൊല്ലിയവോലെ, ‘നങ്കെ കിടന്ത്, നടന്ത്, ഇരുന്ത് പിശയ്ക്കിനതെല്ലാം തെയ്വ ചക്കിതീൽ താൻ’. നിങ്കെ പാട്ടുക്കാറാളിൽ ഒരാ പാടിയിരുക്കിനവോലെ ‘നങ്കളും അവൻ മക്കതാൻ’.
തെയ്വം ചത്തവേരാ തെയ്വമില്ലെ, ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കിനവൻ തെയ്വം താൻ; എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരും അവനുക്കുചൂട്ടി പിശയ്ക്കിനതാനെ.”
കയിനാൻ ഏനോശ് മകൻ, ഏനോശ് ശേത്ത് മകൻ, ശേത്ത് ആതാം മകൻ, ആതാം തെയ്വ മകൻ.
ഏശു മാർത്താവുകാൽ, “ഏനേതാൻ പുനരുത്താനമും ഉശിരും; എന്നേത്തിൽ നമ്പുനവൻ ചത്താലും പിശയ്ക്കും.
തകപ്പനുക്ക് ഉടയാളിലേ ഉശിര് ഒള്ളതുവോലെ മകനുക്കും ഉടയാളിലേ ഉശിരൊണ്ടാകേക്കുചൂട്ടി തകപ്പൻ അത്തുക്കൊള്ളെ അതികാരമെ മകനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
അവൻ എല്ലാത്തുക്കും മിന്നേ ഒള്ളാളും എല്ലാം അവനിൽ നില നിൽക്കേം ചെയ്യിനെ.
കിരേത്താവിലെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും നരിയെ മട്ടും ചൊന്നവേരാളും കുറുപ്പുനാത്തെ നിനവൊള്ളവേരാളും തുൺ തുൺ മത്തം നടക്കിനെ ചോമ്പേരികയാനെ തൂതരുകാടുംതാൻ ഒൺ അവറെ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
തെയ്വ മകിമേലെ തെളിച്ചമും അവൻ കുണത്തിലെ ഉരുവമും താൻ തെയ്വ മകൻ. അവൻ തെയ്വ ചക്കിതീലെ വശനത്താലെ ഉലകമെ ബൂറാ നിലെ നുറുത്തുകേം മനിശെ മാനടവൻകാടെ ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ ചുത്തമായ്ക്കോഞ്ച് മീത് തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
പൂമിനാട്ടിലെ തന്തേരുകാട് നങ്കളെ തണ്ടിച്ചവോളെ നങ്കെ അവറളെ മാനിച്ചതാനെ? അകനയൊണ്ണാ മേലോകത്തിലെ തകപ്പനുക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ അമന്താടി പിശയ്ക്കോണും.
ചുത്തമാക്കിനാളുക്കും ചുത്തമാനവേരാക്കും എല്ലാം ഒരാതാൻ തകപ്പൻ; അതുനാലതാൻ ഏശു അവറളെ ഉടപ്പുറവികെ ഒൺ വുളിപ്പേക്ക് വെക്കക്കേട് നിനയാത്തത്.