27 അവറെ തെയ്വമെ തേടി കണ്ടു പുടിയ്ക്കിളത്തുക്കുതാൻ ഇകനെ ചെയ്യത്. ഒണ്ണിരുന്താലും അവൻ നങ്കെ ഒരാളേത്തിലിരുന്തുകൂടി അകന്ത് ഇരുക്കിനതില്ലെ.
ഒണ്ണാ അവൻ ചെയ്യിനെ നല്ലനല്ലെ കാരിയംനാലെ താൻ ഇപ്പണും ഒള്ളതൊൺ എപ്പണും കാട്ടി തരിനെ; അവൻ നിങ്കാക്ക് വാനത്തിലിരുന്ത് മശയാം വേണ്ടവോളെ അന്നമാം തന്ത് മനശെ നുറയ്ക്കിനെ.”
മനിശരുകാട്ടിൽ മീതി വന്തവേരാളും എൻ നാമമെ വുളിച്ചിരുക്കിനെ എകൂതരല്ലാത്തെ എല്ലാരും എന്നെ തേടും’.
കരുത്താവ് എകത്തവനൊണ്ണും അവൻ മകിമെ എപ്പേരുപ്പട്ടതൊണ്ണും നങ്കെ കണ്ണാരെ കാൺമ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്; ഒണ്ണാ അവൻ പടച്ചെ വാനം പൂമി അത്തിൽ ഒള്ളതുകാടയെല്ലാം നങ്കെ കാണവോളെ അവൻ എപ്പേരുപ്പട്ടവൻ ഒൺ കാൺമ്പേക്കാകും. അതുനാലെ അവനെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ചൊല്ലി തപ്പിക്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്.
ഇല്ലെ, തെയ്വം കനിവെ കാട്ടിനനാലെ നിനക്ക് നിൻ മനം തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം കിടയ്ക്കിനെ ഒൺ തിക്കിലാതെ അവനുക്കിരുക്കിനെ അം എപ്പേരുപ്പട്ടെ കനിവ്, മന്നിപ്പ്, പൊറുപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ നീ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതാക്കിനതീ?