20 മതെ എങ്കാക്ക് ഇതുവരെ കേൾവിപ്പടാത്തെ കാരിയമാ താൻ നീ ചൊന്നത്; അത്തിലെ പൊരുൾ എന്തൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് എങ്കാക്ക് ആശയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ഇതെ ആരുകാലും ചൊല്ലിയതില്ലെ; ഒണ്ണാ “ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉശിരോറി എന്തി വരുമൊൺ ചൊല്ലിയത്തിലെ പൊരുൾ എന്തൊൺ” അവറെ തങ്കവാട്ടിലേ കോക്കുമെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലയാളുകേം ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇതു കടിനമാനെ പേച്ച് വാത്തെ, ഇതെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഇം കണ്ടെ തറുശനത്തിലെ പൊരുൾ എന്തനേത്ത് ഒൺ പത്തിരോശ് നിനവെന്തി ഇരുന്തവോളതാൻ കൊറുനല്ലിയോശ് കടത്തിവുട്ടെ ആളുകെ തോൽകൊല്ലൻ ശീമോൻ കൂരയെ തേടി കൂരകാൽ വന്ത് നുണ്ണത്.
പിന്നെ അവറെ അവനെ കൂട്ടിയെടുത്ത് ഊരു കൂട്ടം നടക്കിനെ അരയോപകെ കുമ്പീക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നീ വുളിച്ച് ചൊന്നെ ഇം പുതുവൻ ഉവതേശമെ എങ്കാക്ക് കോപ്പേക്ക് പിരിയമിരുക്കിനെ.”
അതേനാക്കാറാളും അങ്ക് പിശയ്ക്കിനെ പുറനാട്ടുകാറാളും പുതുവൻ കാരിയം ചൊൽകേക്കും പുതുവൻ കാരിയമെ ചൊൽകേക്കും പിരിയമൊള്ളവേരാതാൻ.
എല്ലാരും അരണ്ടോൺ തിക്കിമുട്ടലാ ഇതെന്തൊൺ തങ്കവാട്ടിൽ കേട്ടെ.
ശിലുവേലെ വശനം നശിച്ച് കെട്ട് പോനവനുക്ക് പുത്തി കെട്ടതും രച്ചിക്കപ്പടിനെ നങ്കാക്ക് തെയ്വ ചക്കിതീം താൻ.
എങ്കളോ ശിലുവയടഞ്ചെ കിരിശ്ത്തുവെ വുളിച്ച് ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ അത് എകൂതരുക്ക് തടങ്കലും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് പുത്തി കെട്ടതുമാനെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവു നാത്തെ മനിശൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ വരിനതെ ഒണ്ണാം ഏത്തെടുക്കിനതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് വന്ത് അവനുക്ക് പുത്തി കെട്ടതുതാൻ; ഇത് ആത്തുമാവിലെ ഉതവീൽ മട്ടും വുളങ്കിളെ കാരിയമായനാലെ അത് അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാനതുമില്ലെ.
ഇതെചൊല്ലി ചൊൽകേക്ക് എങ്കാക്ക് കനേകമൊണ്ട്; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് വിളക്കമാവെ കൂടാത്തനാലെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ അവറകാൽ ചേരാത്തതുനാലെ അവറെ അരിശുകപ്പട്ട് നിങ്കളെ വെക്കം കെടുത്തി ചൊല്ലും.