19 പിന്നെ അവറെ അവനെ കൂട്ടിയെടുത്ത് ഊരു കൂട്ടം നടക്കിനെ അരയോപകെ കുമ്പീക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നീ വുളിച്ച് ചൊന്നെ ഇം പുതുവൻ ഉവതേശമെ എങ്കാക്ക് കോപ്പേക്ക് പിരിയമിരുക്കിനെ.”
ഏൻനാലെ നിങ്കളെ നാട്ടുമന്നരുക്കും രാശാവുകാട്ടുക്കും മില്ലോട് കൊണ്ടോയ് നുറുത്തുകേം അത് അവറാത്തുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും ശാച്ചിയമാകേക്ക് ഇടവരും.
ഇതെ കണ്ടോൺ അവറെ അരണ്ടാലെ, “അമ്മച്ചേ, ഇതെന്തൻ പുതുവൻ ഉവതേശം? മുനികൂടി അവൻ ചൊല്ലെ കോക്കിനെ” ഒൺ തങ്കളേ കുരവുട്ടെ.
ഇപ്പെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് പുതുവൻ കൽപ്പനെ തരിനെ; ‘അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരിൻ’ ഒൺതാൻ അത്. ഏൻ നിങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്തതുവോലെ നിങ്കളും അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും.
മതെ എങ്കാക്ക് ഇതുവരെ കേൾവിപ്പടാത്തെ കാരിയമാ താൻ നീ ചൊന്നത്; അത്തിലെ പൊരുൾ എന്തൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് എങ്കാക്ക് ആശയിരുക്കിനെ.
അരയോപകെ കുമ്പീൽ നുൺ പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “അതേനാവിലവേരാളേ, നിങ്കെ വൻ ചാമിക്കാറാതാൻ ഒൺ ഏൻ കണ്ടിരുക്കിനെ.
ചിലവേരാ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ നമ്പിക്കേലായെ; അവറളിൽ അരയോപകെ ഊരു കൂട്ടത്തിലെ ഒരാളാനെ തിയോനിശോശും തമരീശ് ഒണ്ണെ പെൺമ്പുള്ളേം വോറേ ചിലവേരാളും ഒണ്ടായെ.
പടത്തലവൻ അം ഉളന്താരീലെ കയ്ക്ക് പുടിച്ച് ഒരുക്കോട്ടുക്ക് മാത്തി നുറുത്തിയാലെ, “ചൊൽ, നിനക്ക് എന്തുനേ എൻകാൽ ചൊൽകേക്ക് ഒള്ളത്?” ഒൺ ആരും കോളാതെ കേട്ടെ.
ചിലനായോഞ്ച് പെലിക്കിശ് എകൂതാ ചാതിക്കാറത്തിയാനെ ഉടയാ പെൺ തുറുശില്ലാവും മത്തും വന്ത് ആളവുട്ട് പവുലോശെ വുളിച്ചെടുത്തെ. ഏശു കിരിശ്ത്തുവുകാലെ നമ്പിക്കയെ ചൊല്ലി പവുലോശ് ചൊന്നതെ കവുനമാ കേട്ട് ഇരുന്തെ.
അക്കിരിപ്പാ രാശാവ് പെശിത്തോശുകാക്ക്, “പവുലോശ് ചൊന്നതെ ഉടയാ വായിലിരുന്തേ കോപ്പേക്ക് എനക്ക് ആശയിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. “നാളയാകട്ടെ” ഒൺ പെശിത്തോശ് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അക്കിരിപ്പാ രാശാവ് ഇകനെ പവുലോശുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ, “നിനക്ക് ചൊൽകേക്ക് എന്തൊണ്ണാലും ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ ചൊൽ.” അത്തുക്ക് പവുലോശ് കയ്യെ മീത്തുക്ക് പൊയ്ക്കാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,