പകൽ മൂണ് മണി ആയവോളെ അവൻ ഒരു തറുശനമെ കണ്ടെ; അത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ തൂതൻ കൂരയകത്തിൽ തൻകാക്ക് വരിനതെ കുറിപ്പാ കണ്ടെ; അന്നേരമേ “കൊറുനല്ലിയോശേ” ഒൺ തന്നെ വുളിക്കിനതാം കേട്ടെ.
ഏൻ കണ്ടെ അരിശുകമാനെ കനേം തറുശനത്താലെ പൊങ്കാരപ്പട്ട് നാശമാകാതിരുപ്പേക്ക് അവൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഒരു മുള്ളുവോലെ തന്തിരുക്കിനെ; ഇത് എന്നെ നോക വയ്ക്കേക്കൊള്ളെ പിശാശിലെ ഒരു തൂതൻ താൻ.