40 പവുലോശും ശീലാശും ഇരുട്ടറേൽ ഇരുന്ത് ലുതിയാവിലെ കൂരേക്ക് പോയെ; അവുടെ വച്ച് ഏശുവെ നമ്പിയവേരാളെ കണ്ട് അവറാത്തുക്ക് ഉശാരേത്തിയാലെ അങ്ക് നുൺ പോയെ.
ചിലനാ ഓഞ്ചതും നമ്പിക്കെ ഇരുന്തെ നൂത്തി ഇരുവതുവേരായാനെ ഒരു കൂട്ടം ആളുക മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ പത്തിരോശ് അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നുൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
“കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പിക്കയാ നുണ്ണോകോണും ഒണ്ണും ചരിയാനത്തിൽ കറുമമാം തണ്ടനയാം ഏത്തുവേണം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് പോവെ” ഒണ്ണും പടിയ്ക്കെ വച്ച് ശിശിയരുക്ക് തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.
എങ്കളെ കെവുനമാ കേട്ട് ഇരുന്തവേരാളിൽ ചരിയാനെ വിലെ ഒള്ളെ ചിവലയാനെ പട്ടുത്തുണിയെ വിത്തുകിട്ടിരുന്താളും തുയത്തയിരാവുകാറത്തിയുമാനെ ലുതിയാ ഒണ്ണെ പെൺമ്പുള്ളേം ഇരുന്തെ. അവെ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്കുമെ പെൺമ്പുള്ളതാൻ. പവുലോശ് ചൊല്ലിയതെ നമ്പുകേക്ക് അപ്പിൺ മനശെ കരുത്താവു തുറന്തെ.
ലുശ്ത്തിറാവിലും ഇക്കോനിയാവിലും നമ്പിക്കയാ ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും പിരിയമൊള്ളാളും നല്ലവൻ ഒണ്ണെ പേരെടുത്താളും താൻ തിമോത്തിയോശ്.
പത്തിരോശുക്കും ഓകന്നാനുക്കും വുടുതൽ കിടച്ചത്തുക്ക് പുറകോട് അവറെ തങ്കെ കൂട്ടക്കാറാകാക്ക് തിരുമ്പി പോയോൺ എകൂതാ വലിയെ പൂയാരിയേരും മൂപ്പൻമാരും തങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതെ അവറാത്തുകാക്ക് വെളിവായ്ക്കെ.