32 പിന്നെ പവുലോശും ശീലാശും കരുത്താവിലെ വശനമെ അമ്പാളുകാലും കൂരക്കാറാകാലും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ ഇവ്വുലകമെല്ലാം പോയ് മനിശെ മാനടവൻകാൽ മൊത്തമാ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണും.
അത്തുക്ക് അവറെ, “കരുത്താവാനെ ഏശുവിൽ നമ്പിക്കെ വയ്യിൻ; അപ്പെ നീയും നിൻ കൂരേലവേരാളും രച്ചിക്കപ്പട്ടോകും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അം റാത്തേക്കുറാവേ അവറളെ കൂട്ടി കൊണ്ടേയ് പുണ്ണയെല്ലാം കശുവിയെ; പിന്നെ അവനും കൂരക്കാറാളും മൊത്തമാ രാടിപിരാടിയെ.
ചൊന്തെ തേശക്കാറനൊണ്ണോ വെളിനാട്ടുകാറനൊണ്ണോ പടിപ്പൊള്ളവേരാ ഒണ്ണോ നാത്തവേരാ ഒണ്ണോ തരം തിരിവുനാതെ എല്ലാരുകാലും നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവിളത് എൻ കടമതാൻ.
കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്തിൽ എനക്ക് ഒരു വെക്കക്കേടുമില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ മുതെ എകൂതരും പിന്നെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാളും അകനെ ആരെല്ലാം നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പിനതോ അവറാത്തുക്കെല്ലാം രച്ചെ കിടയ്ക്കിളത്തുക്കൊള്ളെ തെയ്വ ചക്കിതി ഇം നല്ലെ ചേതിനാലെ കിടയ്ക്കിനെ.
തെയ്വ മക്കളിൽ ഏൻ അപ്പുറാണി ഒണ്ണിരുന്താലും കിരിശ്ത്തുവുകാലെ എണ്ണി തിട്ടമാക്കുകേക്ക് കൂടാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമപത്തിയൊള്ളെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ ചൊൽകേക്കൊള്ളെ പതവിയെ തെയ്വം എനക്ക് തന്തെ.
നിങ്കകാക്ക് എങ്കാക്കൊള്ളെ ആത്തിരംനാലെ തെയ്വത്തുകാൽ നുണ്ണൊള്ളെ നല്ലെ ചേതി മട്ടുമില്ലെ എങ്കെ ഉശിരകൂടി നിങ്കാക്കുചൂട്ടി വുടുപ്പേക്ക് എങ്കാക്ക് ഒരുക്കൊമൊണ്ടായെ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കളെ എങ്കെ അത്തിനേൽ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്തെ.