29 വിളക്കെ കുടപ്പേക്ക് കാവലാളികെ തലവൻ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയാലെ തിടുക്കൊൺ അകത്തുക്ക് പോയ് അരണ്ട് പറന്താപ്പിലെ അവാൾ പവുലോശുക്കും ശീലാശുക്കും കാലുക്ക് ബൂന്തെ.
ഇതോടെ അവറാത്തുക്ക് കിടയ്ക്കുമെ ചമ്പാത്തം നിലച്ചേയനാലെ പവുലോശാം ശീലാശാം പുടിച്ച് വലിച്ച് കുടത്ത് പട്ടണത്തിലെ പൊതു ഇടത്തിൽ റോമൻ അതികാരികേക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് കുടത്തെ.
അന്നേരം പവുലോശ് വലിയതാ ഇകനെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ, “അമ്മച്ചേ, അമ്മച്ചേ, നീ നിന്നമേ നാശമെ ചെയ്യാതെ; എങ്കെ എല്ലാരും ഇവുടതാൻ ഇരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ.
ഒണ്ണാ അവൻ നീതിയപ്പത്തീം ഉടവനുടവനമെ അടക്കി വയ്ക്കിളതപ്പത്തീം വരുകേക്ക് ഇരുക്കിനെ നായവിതിയപ്പത്തീം കുരവുട്ടവോളെ പെലിക്കിശ് അരണ്ടോൺ, “നീ ഇപ്പണേക്ക് മണ്ട്; എനക്ക് നേരമൊള്ളവോളെ നിന്നെ വുളിക്കിളെ” ഒൺ ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ.
എകൂതരല്ലാതിരുക്കെ എകൂതരൊൺ കളവെ ചൊന്നെ ചിലവേരാളെ ഏൻ ഉരുമൻ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ കുടക്കും; അവറെ നിൻ കാലടീൽ വന്ത് നിനക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂശും. ഇകനെ ഏൻ നിൻകാൽ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.