25 നടുക്കൂർ ചാമത്തിൽ പവുലോശും ശീലാശും വായാതി തെയ്വമെ പാടി മകത്തപ്പടുത്തിയെ. വോറേ തടവുകാറാ ഇതെ നോയ്ക്കിതാൻ ഇരുക്കുമെ.
പിന്നയവൻ മനശ് നൊന്ത് കെവുനമാ വായാതിയെ; അന്നേരം അവനേത്തിൽ നുൺ വലിയെ വലിയെ ഇലത്തത്തുള്ളിവോലെ വൊക്കെ മണ്ണുക്ക് കൊട്ടിയെ.
തങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ചിലവേരാളെ വുളിച്ചെടുത്ത് പവുലോശുക്കും ബർന്നബാശുക്കും കൂട്ടത്തിൽ അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് കടത്തിവുടുക്കോണും ഒൺ അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും മൂപ്പരുകാടും ശവേൽ വരുമവേരാളും മത്തും ഒത്തുമയാ നിനച്ചുകൂട്ടിയെ; അകനെ നമ്പിക്കയാനവേരാളിൽ ഓയ്ക്കമാനവനും ബറുശവാശ് ഒണ്ണെ ഊതാശാം ശീലാശാം വുളിച്ചെടുത്തെ.
ഇതോടെ അവറാത്തുക്ക് കിടയ്ക്കുമെ ചമ്പാത്തം നിലച്ചേയനാലെ പവുലോശാം ശീലാശാം പുടിച്ച് വലിച്ച് കുടത്ത് പട്ടണത്തിലെ പൊതു ഇടത്തിൽ റോമൻ അതികാരികേക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് കുടത്തെ.
അം റാത്തേക്കുറാവേ അവറളെ കൂട്ടി കൊണ്ടേയ് പുണ്ണയെല്ലാം കശുവിയെ; പിന്നെ അവനും കൂരക്കാറാളും മൊത്തമാ രാടിപിരാടിയെ.
ഏശു പേരിൽ തണ്ടനെ ഏൽപ്പേക്ക് തെയ്വം തങ്കളെ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എണ്ണി ഇരുക്കിനെ ഒൺ പിരിയമോറികിടന്ത് ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട് നുൺ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് പോയെ.
ഇടെ തടനാതെ വായാതി നിങ്കാക്കൊള്ളെ കറുമമെ ഏത്തെടുത്ത്, നിങ്കാക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് പോനെ പിശപ്പുക്ക് ആശേ വച്ച് പിരിയപ്പടിൻ.
അതുനാലെ അം പിശപ്പെചൊല്ലി മട്ടുമില്ലെ വരിനെ തുമ്പതുരിതത്തിലും നങ്കെ പെരുമപ്പടിനെ. എന്തൊണ്ണാ അം തുമ്പതുരിതം നങ്കാക്ക് പൊറുമയെ തരും.
എങ്കെ കവലപ്പടിനവേരാ ഒണ്ണാലും എപ്പണും പിരിയമടേനെ; എങ്കെ അപ്പുറാണികെ ഒണ്ണാലും കനേംവേരാളെ ചൊത്തൊള്ളവേരായാക്കിനെ; ഒണ്ണും നാത്തവനൊണ്ണാലും കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാം എങ്കാക്ക് ഒള്ളെ.
നിങ്കെ മൊത്തമാ കൂടി കുരവുടിനവോളെ ശങ്കീര്ത്തനങ്കാട്ടിൽ ഒള്ളെ വാക്കുകാടെ എടുത്തും തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ പാട്ടുകാടെ പാടുകേം തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളെ പാടുകേക്ക് ഉശാരേത്തിനെ പാട്ടുകാടെ പാടുകേം ചെയ്യിൻ; ഇം പാട്ടുകാടക്കൊണ്ടും ശങ്കീര്ത്തനം കൊണ്ടും കരുത്താവുക്ക് പാടി പിരിയമാ തെയ്വമെ തുതീൻ.
ആകത്തുക്ക് മീത്തോട് വീഞ്ചെ ഊത്തിനവോലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കയോടെ ചെയ് വന്തെ വേലെ ഓയ്ക്കിളത്തുക്ക് എൻ ഇലത്തമെ ഒശുക്കെ വേണ്ടി വന്താലും ഏൻ പിരിയമോറും; നിങ്കെ എല്ലാരും മത്തും ഏൻ പിരിയമോറും.
നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇപ്പെ അടേനെ കറുമമെ നിനച്ച് ഏൻ പിരിയമോറിനെ. ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏത്തെ കറുമത്തിൽ കുറയൊള്ളത് ഏൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഏൽക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഇം ഉലകത്തിൽ പിശച്ചിരുന്തവോളയേ ചാവിൽ നുൺ രച്ചിക്കേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കുലവയായൊള്ളെ കോത്തയോടേം കണ്ണീരോടേം വായാത്തുകയാം കെഞ്ചുകയാം ചെയ്യെ. ഏശുവുക്ക് തെയ്വത്തുകാക്കൊള്ളെ പേടിനാലെ അത്തുക്ക് വതിലും കിടച്ചെ.
ഏശുവെ നമ്പുനെ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കാക്ക് ഒവ്വോരു പരിശോതനകാടും വരിനവോളെ അത് നല്ലതാനൊൺ നിനേനിൻ.
നിങ്കളിൽ കറുമമടയിനവൻ വായാതട്ടെ; നന്തി നൽവണം ഇരുക്കിനവൻ നണ്ണിയെ ചൊല്ലി പാട്ടെ പാടട്ടെ.
നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിനതുനാലെ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കളെ വെക്കം കെടുത്തിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാതാൻ; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ മകിമെ ഒളെള ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ ഇരുക്കിനെതാനെ.