9 നങ്കളാം അവറളാം തെയ്വം പുറിച്ച് വച്ചിരുക്കിനതില്ലെ; നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് വുട്ടിരുക്കിനെ.
ഇരണ്ടാമതും മിന്നേ കുരവുട്ടെ ചത്തം അവൻകാക്ക്, “തെയ്വം ചുത്തമായ്ക്കതെ അശിങ്കമൊൺ നീ നിനയ്പ്പാനില്ലെ” ഒണ്ണെ.
പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “എകൂതരല്ലാത്തവേരാ കൂരേക്ക് പോനതും അവറളും മത്തും പളകിനതും ഒരു എകൂതനുക്ക് നല്ലതില്ലെ ഒണ്ണൊള്ളെ ചട്ടം നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനേ? ഒണ്ണിരുന്താലും ഒരു മനിശെ മാനടവനാം കെട്ടവനൊണ്ണോ വെടിപ്പ് നാത്താ ഒണ്ണോ ചൊൽവാനില്ലെ ഒൺ തെയ്വം എനക്ക് കാട്ടി തന്താച്ചെ.
അന്നേരം പത്തിരോശ് കുരവുട്ടത്, “തെയ്വം എല്ലാരാം ഒരേവോലതാൻ കാണത്.
മടി ഒണ്ണും നിനയാതെ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോകേക്ക് ആത്തുമാവ് എനക്ക് കൽപ്പനേ തന്തെ. അകനതാൻ കരുത്താവിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനെ ഇം ആറ് ആൺമക്കകാടും എൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തത്; എങ്കെ മൊത്തമാ അം കൊറുനല്ലിയോശ് കൂരേക്ക് പോയെ.
അന്തിയോക്കിയാവിൽ പവുലോശുക്കും ബർന്നബാശുക്കും ആയവോലയേ ഇക്കോനിയാവിലും നടന്തെ. പവുലോശും ബർന്നബാശും മൊത്തമാ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയാലെ എകൂതരും എകൂതരല്ലാത്തവേരാളും കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വരിളവോലെ തെയ്വ വശനമെ കുരവുട്ടെ.
അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് തിരുമ്പി വന്താലെ നമ്പിക്കയാനവേരാളെ വുളിച്ചുകൂട്ടി തെയ്വം തങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ചെയ്യെ അടകാളമാം അരിശുകമാം എകൂതരല്ലാത്തവേരാ തെയ്വത്തിൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തതാം ചൊല്ലിയെ.
അത് എന്തനേത്തൊണ്ണാ എകൂതനൊണ്ണാലും എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണാലും ഏശുകിരിശ്ത്തു തനക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നമ്പുനവൻ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിമാനാകും.
പിന്നെ എന്തെ ചൊൽകേക്ക്? ഏൻ മിന്നേ ചൊല്ലിയതുവോലെ എകൂതരും എകൂതരല്ലാത്തവേരാളുമാനെ എല്ലാരും ഒരേവോലെ പാപത്തുക്ക് അടിമപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
അവനും മത്തും പങ്കാളികയാവപ്പോനെ പിശപ്പ് എകൂതരുക്ക് മട്ടുമില്ലെ വോറെ ഒള്ളെ ചാതികാട്ടുക്കെല്ലാം കിടയ്ക്കും.
തെയ്വം ഒരാളെ വുളിച്ചവോളെ അവൻ പരിച്ചേതനെ ഏത്തിരുന്തതീ? അകനയൊണ്ണാ അതെ മാത്തുവാനില്ലെ; തെയ്വം അവനെ വുളിച്ചവോളെ പരിച്ചേതനെ ഏലാപ്പോയതൊണ്ണാ പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിളതില്ലെ.
അത്തിൽ എകൂതനൊണ്ണോ എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണോ ഇല്ലെ, അടിമെ ഒണ്ണോ വുടുതൽ കിടച്ചാ ഒണ്ണോ ഇല്ലെ, ആണും പെണ്ണും ഒണ്ണില്ല; നിങ്കെ എല്ലാരും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒൺമട്ടും താൻ.
എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൂട്ടായ്മേൽ ഇരുക്കിനവോളെ പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിനത്തിലോ ഏലാതെ ഇരുക്കിനത്തിലോ കാരിയമില്ലെ; കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലൊള്ളെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ വെളിവാനത് നങ്കെ തെയ്വത്തുകാലും മനിശൻകാലും കാട്ടിനെ ആത്തിരംനാലെ താൻ.
തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതിനാലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ എകൂതര് കൂട്ടത്തിൽ അവകാശികയാനതും ഒരു ഉടമ്പിലെ ഏത്തുകാടുവോലെ കിരിശ്ത്തു ഏശു കൊടുത്തെ വാക്കുക്ക് പങ്കാളികയായിരുക്കിനതും താൻ അം മറുമം.
അത്തിൽ എകൂതനൊണ്ണോ എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണോ, പരിച്ചേതനെ ഏത്താ ഒണ്ണോ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്താ ഒണ്ണോ, രോശമൊള്ളായൊണ്ണോ രോശം നാത്തായൊണ്ണോ, അടിമെ ഒണ്ണോ വുടുതൽ കിടച്ചാ ഒണ്ണോ ഇല്ലെ; കിരിശ്ത്തുതാൻ എല്ലാരേത്തിലും എല്ലാമാനത്.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ചത്തിയമെ കേട്ട് നടക്കുകേം അക്കുമിക്കും കളങ്കം നാതെ പിരിയമോടെ ഇരുക്കുകേം ചെയ് ചുത്തമൊള്ളവേരാ ആയിരിൻ.