37 മരുക്കോശ് ഒൺ പേര് ഇരുക്കിനെ ഓകന്നാനാം തങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ കൊണ്ടോകേക്ക് ബർന്നബാശ് നിനച്ചെ.
ഇകനെ നിനച്ചോഞ്ചതും അവൻ മരുക്കോശ് ഒൺ വോറേ പേര് ഇരുക്കിനെ ഓകന്നാൻ തള്ളെ മറിയാ കൂരേക്ക് പോയെ. അവുടെ കനേം ആളുകെ കൂടി വന്ത് മൊത്തമാ വായാതികിട്ട് ഇരുക്കുമെ.
ബർന്നബാശും ശവുലും എരുശലേമിൽ തങ്കെ ചെയ്യിളെ തെയ്വ വേലയെ ചെയ്യോഞ്ച് മരുക്കോശ് ഒണ്ണെ ഓകന്നാനാം കൂട്ടിയെടുത്ത് തിരുമ്പി പോയെ.
പവുലോശും കൂട്ടത്തിലവേരാളും കപ്പലിൽ കുപ്പുറോശിലെ പട്ടണമാനെ പാപ്പോശിൽ നുൺ പമ്പുല്ലിയാവിലെ പെരുക്കിയാ ഒണ്ണാനുക്ക് പോയെ. [പെരുക്കിയാ ഒണ്ണത് പമ്പുല്ലിയാവിലെ വലിയെ പട്ടണം താൻ]. അങ്ക് വച്ച് ഓകന്നാൻ അവറളെ വുട്ടു എരുശലേമുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.
ശലമീശുക്ക് പോയാലെ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയ് തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ. ഓകന്നാൻ ഒണ്ണെ മരുക്കോശ് അവറാത്തുക്ക് ഏവലാളിയായ് കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ.
അകനെ അവറെ ഇരണ്ടാളും ചരിയാനത്തിൽ തറുക്കം ഒണ്ടായ് പുറിഞ്ചെ. ബർന്നബാശ് മരുക്കോശെ കൂട്ടിയെടുത്ത് കുപ്പുറോശുക്ക് കപ്പലിൽ ഓറി പോയെ.
എൻ കൂട്ടത്തിൽ തടങ്കലിൽ കിടക്കിനെ അരിശ്ത്തരുക്കോശും ബർന്നബാശ് പെയ്ങ്കാ മകനാനെ മരുക്കോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ. (മരുക്കോശ് കാരിയമെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തിരുക്കിനതാനെ; അവൻ നിങ്കകാൽ വന്താ അമ്പാളെ പിരിയമാ ഏത്തെടിൻ).
ലൂക്കോശ് മട്ടുംതാൻ എൻകാൽ ഒള്ളത്; മരുക്കോശ് എൻ വേലേക്ക് ഉതവുനവൻ നാലെ നിൻ കൂട്ടത്തിൽ അവനാം കൂട്ടി കുടക്കോണും.
അകനയേതാൻ എൻ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ കൂട്ട് വേലക്കാറായാനെ മരുക്കോശും അരിശ്ത്തരുക്കോശും തേമാശും ലൂക്കോശും നിനക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
നിങ്കളും മത്തും തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തെ ബാവിലോണിയാക്കാറാ ശവയും എൻ മകനാനെ മരുക്കോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.