30 അകനെ അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ; അവറെ അന്തിയോക്കിയാവിൽ പോയ് പള്ളീലെ ആളുകളെ വുളിച്ചുകൂട്ടി എളുത്തെ അവറെ കയ്യിൽ കൊടുത്തെ.
തേവാനോശുക്ക് കിടച്ചെ തണ്ടനെ കണ്ട് പേടിച്ചരണ്ട് എരുശലേമിലിരുന്ത് പൊയ്നീനിക്കാവ്, കുപ്പുറോശ്, അന്തിയോക്കിയാവ് ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ചുപോയവേരാ, എകൂതരുകാലല്ലാതെ വോറേ ആരുകാലും തെയ്വ വശനമെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.
ഒണ്ണാ കുപ്പുറോശിൽ നുണ്ണും കുറേനായിൽ നുണ്ണും തെയ്വത്തുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളിൽ ചിലവേരാ അന്തിയോക്കിയാവിൽ പോയ് അങ്ക് ഇരുന്തെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലിയെ.
അക്കാലത്തിൽ എരുശലേമിലിരുന്തെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് വന്തെ.
തങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ചിലവേരാളെ വുളിച്ചെടുത്ത് പവുലോശുക്കും ബർന്നബാശുക്കും കൂട്ടത്തിൽ അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് കടത്തിവുടുക്കോണും ഒൺ അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും മൂപ്പരുകാടും ശവേൽ വരുമവേരാളും മത്തും ഒത്തുമയാ നിനച്ചുകൂട്ടിയെ; അകനെ നമ്പിക്കയാനവേരാളിൽ ഓയ്ക്കമാനവനും ബറുശവാശ് ഒണ്ണെ ഊതാശാം ശീലാശാം വുളിച്ചെടുത്തെ.
അകനെ ഉശാരേത്തിനെ ചേതിയെ വാശിച്ചു കേട്ടതും അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമേത്തിയെ.
അവറെ പട്ടണത്തിലെല്ലാം പോയ് എരുശലേമിലെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും മൂപ്പരുകാടും തീര്പ്പിട്ടെ ചട്ടമെ എല്ലാരും പാലിക്കോണും ഒൺ നമ്പിക്കയാനവേരാകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
നീ വന്തിരുക്കിനെ കാരിയം അവറാത്തുക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിനൊണ്ടാളെ; അപ്പെ ഇം കാരിയത്തുക്ക് എന്തനേ ചെയ്യിളത്?
അവറെ കയ്ശരിയാവില് പോയ് നാട്ടുമന്നൻകാൽ എളുത്തെ കൊടുത്ത് പവുലോശെ നാട്ടുമന്നനുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.
അത്തുക്ക് അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് പന്നണ്ടാളും നമ്പിക്കയാനവേരാളെ വുളിച്ച് കൂട്ടിയാലെ, “തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊന്നതെ വുട്ടാലെ അണയെ വായ്ങ്കും കൊടുത്തും ഇരുക്കിനതേ എങ്കാക്ക് ചരിയില്ലെ.