35 ഇനിയോരു ശങ്കീർത്തനത്തിലുമേ, ‘നിൻ ചുത്തമാനവനെ മണ്ണോട് മണ്ണാകേക്ക് വുട്ടുകൊടാത്ത്’ ഒൺ എളുതീമിരുക്കിനെ.
കരുത്താവ് കടത്തിവുട്ടെ രച്ചകനാനെ കിരിശ്ത്തുവെ കാണവരേക്ക് അവൻ ചാകാത്ത് ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ അവനുക്ക് വെളിപ്പടുത്ത് കിടച്ച് ഇരുന്തെ.
മകനിൽ നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു ഒളെള; മകൻ ചൊല്ലെ മീരിനവനോ ഉശിരു കാണുകേമില്ലെ; തെയ്വത്തിലെ കോപം എപ്പണും അവനേത്തിൽ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യും.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ പാലിക്കിനവൻ ഒരു കാലത്തിലും ചാകാത്ത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
നമ്പിക്കയാലെ കാനോക്ക് ചാകാതയെ എടുക്കപ്പട്ടെ; തെയ്വം അമ്പാളെ എടുത്തതുനാലെ പിന്നെ അമ്പാളെ കണ്ടതുമില്ലെ. ഉടയാളെ എടുക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വമെ പിരിയപ്പടുത്തിയവൻ ഒണ്ണെ പേരും അവനുക്ക് കിടച്ചെ.