16 പത്തിരോശ് വാതലുക്ക് അടിച്ചുകിട്ടേ ഇരുന്തനാലെ അവറെ വാതലെ തുറന്തതും പത്തിരോശെ കണ്ട് മതെ ഒത്തേ അരണ്ട് പറന്തേയെ.
പത്തിരോശ് പുറത്തോളെ വാതലുകാൽ വന്ത് വാതലുക്ക് അടിച്ചതും രോതാ ഒണ്ണെ ഉളന്താരിച്ചിയാനെ ഏവൽക്കാറത്തി പെൺപുള്ളെ വായകോപ്പേക്ക് വാതലുകാക്ക് പോയെ.
അവറെ അവേകാക്ക്, “നിനക്കുനേ കിരുക്കുതാൻ” ഒണ്ണെ; അത്തുക്ക് അവെ ഇല്ലെ, നരി നാത്തെ മെച്ചക്കമാതാൻ ഒൺ കട്ടായമാ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് അവറെ അവൻ തൂതൻ താൻ ഒണ്ണെ.
ബുറീനെ ഇരുപ്പെ അവറകാക്ക് കയ്യില് പാശേ കാട്ടി, കരുത്താവ് തനക്ക് ഇരുട്ടറേൽ ഇരുന്ത് വുടുതലയെ കൊടുത്തതെ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഇതെ ആക്കോവുകാലും കരുത്താവുകാൽ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാകാലും ചൊൽകേക്ക് ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അവറളെ വുട്ട് വോറേ ഇടത്തുക്ക് അവൻ പോയെ.