25 ബർന്നബാശ് ശവുലെ തേടി തറുശോശുക്ക് പോയെ; അവനെ കണ്ടവോളെ അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് കൂട്ടി കുടത്തെ.
ശീലാശ് അവുടയേ ഇരുപ്പേക്ക് നിനച്ചെ.
അത്തുക്ക് പവുലോശ്, “ഏൻനേ ഒരു എകൂതൻ; കിലിക്കിയാവിലെ പേര് കേട്ടെ പട്ടണമാനെ തറുശോശിൽ പുറന്താ താൻ ഏൻ. ഇന്നിക്കിനെ മാനടവൻകാക്ക് കുരവുടുകേക്ക് എനക്ക് അനുമതി തരാമീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
കുപ്പുറോശ് തുരുത്തിലെ ഓശേപ്പ് ഒണ്ണെ പേരുകാറൻ ലേവിയൻ അങ്കൊണ്ടായെ; ചുണയെ കൊടുക്കിനാ ഒൺ ചൊന്നെ ബർന്നബാശ് ഒൺതാൻ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് വുളിക്കുമത്.
അന്നേരം കരുത്താവ് അവൻകാക്ക്, “നീ എന്തി നേർവീതി ഒണ്ണെ തെരുവുക്ക് പോയ് ഊതാശ് കൂരേൽ തറുശോശുകാറൻ ശവുൽ ഒണ്ണെ പേരുകാറനെ കോൾ.
പിന്നെ ബർന്നബാശ് പവുലോശുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ് കൂട്ടിയെടുത്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാക്ക് കൊണ്ടേയെ; വശീൽ വച്ച് അവൻ കരുത്താവെ കണ്ടതാം കരുത്താവ് അവൻകാൽ കുരവുട്ടതാം തെമശ്ക്കോശിൽ വച്ച് ഏശുവെ ചൊല്ലി ചുണയോടെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയതാം അവറകാക്ക് റൂപ്പുറൂപ്പായ്ക്കെ.
അങ്ക് നമ്പിക്കയാ വരുമവേരാക്ക് അതെ തിക്കിനൊണ്ടായതും അവനെ കയ്ശരിയാവുക്ക് കൂട്ടിയെടുത്ത് കൊണ്ടേയാലെ, അങ്ക് നുൺ തറുശോശുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.