17 അതുനാലെ കരുത്താവ് ഏശുകിരിശ്ത്തുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ചെ നങ്കാക്ക് തന്തതുവോലെ അം നൽവരമെ അവറാത്തുക്ക് തെയ്വം കൊടുത്തെ; അകനയൊണ്ണാ തെയ്വമെ വിലക്കുകേക്ക് ഏൻനാലെ മുടിഞ്ചോളതീ?”
അവറെ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനതാം തെയ്വമെ പാടി കുമിടെ വാങ്കിനതാം കേട്ടതും,
“നങ്കാക്കുവോലെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് കിടച്ചെ ചേരളെ തണ്ണീലെ രാട്ടിപിരാട്ടുകേലിരുന്ത് വിലക്കുകേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏൻ കുരവുട്ടവോളയേ തെയ്വ ആത്തുമാവ് മിന്നേ നങ്കളേത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതുവോലെ അവറളേത്തിലും വന്തുറയ്ങ്കെ.
ഇല്ലെ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ഒണ്ണാ അവറളെ നാശമെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കനാലെ മുടിയാത്ത്; നിങ്കെ തെയ്വ വുറോതികെ ഒൺ വരുവാനില്ലെ ഒൺ നിനച്ചുതാൻ ഏനിതെ ചൊന്നത്.