45 അവറെ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനതാം തെയ്വമെ പാടി കുമിടെ വാങ്കിനതാം കേട്ടതും,
അവറളെ അണ്ണേക്ക് അങ്ക് ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ പിത്തുനാ അവറളും മത്തും പത്തിരോശ് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ; ഓപ്പേൽ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കവച്ചവേരാളിൽ ചിലരളും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ.
പത്തിരോശ് തിരുമ്പി എരുശലേമിൽ വന്തവോളെ പരിച്ചേതനക്കാറായാനെ നമ്പിക്കക്കാറാ അവൻകാക്ക് ഏയിലകെട്ടിയെ.
“നീ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്തവേരാകാൽ പോയ് തീൻ തണ്ണീ കുടിച്ചുതാനേ ഇരുന്തെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
അവനെ തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുത്തിയെ; പിന്നെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ഒൺ തിട്ടമിട്ട് ചൊല്ലിയെ വാക്ക് തകപ്പൻകാൽ നുൺ ഏത്തു വായ്ങ്കി നിങ്കെ കാണതാം കോക്കിനതാം ചെയ്യിനതെ എങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
പത്തിരോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിയാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്കു മനശെ തിരുപ്പി ഒവ്വൊരുത്തനും ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ രാടിപിരാടോണും; അകനെ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചോകും; തെയ്വ ആത്തുമാവ് ഒണ്ണെ വരമും കിടയ്ക്കും.
അം ആശെ ഏൻ മാനം കെട്ടോവനോ ഒണ്ണൊള്ളെ പേടിയെ നാതയാക്കും. ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി എന്തെ ചെയ്യെ ഒൺ നങ്കെ നമ്പുനവോളെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നങ്കെ പിശപ്പുക്ക് തരും. അകനെ ഇം കുണങ്കാടെല്ലാം നങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.
നങ്കെ പുറവീലിരുന്തേ എകൂതരുതാനേ? അല്ലാതെ എകൂതരല്ലാത്തെ പാപികെ നാത്തെ.
അതുനാലെ മിന്നേ നിങ്കെ പുറന്തതേ എകൂതരല്ലാതെ താൻ; ഉടമ്പിൽ പരിച്ചേതനെ ഏത്തവേരാ നിങ്കളെ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്തവേരാ ഒൺ കണ്ടെ.