43 അവനെ നമ്പി വരിനവൻ ആരെല്ലാമോ അവനുക്കെല്ലാം ഏശു നാമത്തിൽ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്ക്കുമൊൺ എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.”
നമ്പിക്കയോടെ രാടിപിരാടിനവനുക്ക് താൻ രച്ചപ്പടുകേക്ക് മുടിയും. നമ്പിക്കനാതെ ഇരുക്കിനവൻ തണ്ടനേ ഏൽക്കും.
മനം തിരുപ്പിളതപ്പത്തീം പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടക്കിനതപ്പത്തീം എരുശലേമിലിരുന്ത് ഉലകത്തിലെ മാനടവൻകാൽ ബൂറാ അവൻ നാമത്തിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണുമൊൺ എളുതിയിരുക്കിനെ.
പിലിപ്പോശ് നതാനിയേലെ കണ്ടാലെ അവൻകാക്ക്, “മോശേലെ നായപുറമാണത്തിലും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ പൊത്തകങ്കാട്ടിലും എളുതി വച്ചിരുക്കിനെ ഓശേപ്പു മകനാനെ നശരത്തുകാറൻ ഏശുവെ എങ്കെ കണ്ടു പുടിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഏശു തെയ്വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും നമ്പിനതുനാലെ അവൻ നാമത്തിൽ നിങ്കാക്ക് ഉശിര് ഒണ്ടാളത്തുക്കുച്ചൂട്ടീം ഇതയെല്ലാം എളുതിയിരുക്കിനെ.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ കേട്ട് എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനെ നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരൊണ്ട്; അവൻ നായവിതീൽ അകപ്പടാതെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരുക്ക് കടന്തിരുക്കിനെ.
നങ്കളാം അവറളാം തെയ്വം പുറിച്ച് വച്ചിരുക്കിനതില്ലെ; നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് വുട്ടിരുക്കിനെ.
പത്തിരോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിയാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്കു മനശെ തിരുപ്പി ഒവ്വൊരുത്തനും ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ രാടിപിരാടോണും; അകനെ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചോകും; തെയ്വ ആത്തുമാവ് ഒണ്ണെ വരമും കിടയ്ക്കും.
നീ അവറെ കണ്ണെ തുറന്ത് ഇരുട്ടിലിരുന്ത് വെളിച്ചത്തുക്കും പിശാശ് ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് തെയ്വത്തുകാക്കും കുടക്കോണും. അകനെ അവറെ നമ്പുനനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തെ മാനടവൻ ഇടേൽ അവറെ അവകാശം അവറാത്തുക്ക് കിടയ്ക്കും.”
ഒണ്ണാ ഉണ്ണേക്ക് വരെ തെയ്വം എനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ് ഇരുക്കിനനാലതാൻ വലിയോരുകാട് ഇടേലും ചുറിയവേരാ ഇടേലും ശാച്ചിയാ നിപ്പേക്കായത്.
അം ഏശുവിലെ നാമമെ നമ്പിയനാലതാൻ നിങ്കെ കാണുകേം നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊള്ളതുമാനെ ഇം മൊണ്ടിയാനെ മനിശനുക്ക് പിലം കിടച്ചത്; അവൻകാലേ നമ്പിക്കതാൻ നിങ്കെ എല്ലാരും കാൺങ്കയേ ഇം മനിശനുക്ക് ചുകം കിടയ്പ്പേക്കായത്.
ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ കിരിശ്ത്തു തണ്ടനെ ഏൽക്കും ഒൺ എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാകാലോടേം തെയ്വം മിന്നേ വെളിപ്പടുത്തിയതെല്ലാം ഇകനെ നടമായെ.
അതുനാലതാൻ, “അവനിൽ നമ്പുനെ ഒരാക്കും മാനക്കേട് ഒണ്ടാകാത്ത്” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത്.
അതുനാലതാൻ നായപുറമാണമും പലകപ്പാട്ടുകാറാളും നങ്കാക്ക് എകനെ തെയ്വത്തിലെ നീതിമാൻമാരാകാം ഒൺ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനത്.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ തെയ്വം നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നങ്കെ നമ്പിയനാലെ നങ്കെ നീതിമാൻമാരാകുകേം തെയ്വത്തുകാൽ നങ്കാക്ക് നിമതി ഒണ്ടാകേം ചെയ്യെ.
എന്തൊണ്ണാ പാപത്തിലെ കൂലി ചാവുതാൻ; ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ഉടയാ രാശാവായ് ഏത്തെടുക്കിനവനുക്ക് തെയ്വം തരിനെ ബൊകുമാനം എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ പിശപ്പുതാൻ.
എൻ പശേ പിശപ്പിൽ നുണ്ണും ഏശു എന്നെ രച്ചിച്ചതുനാലെ നായപുറമാണത്തുക്ക് എന്നെ ഒരു പാപിയായ് കുത്തം വിതിക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
കിരിശ്ത്തു ഏശു ചത്ത് ഉശിരോറി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുന്ത് നങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതിനനാലെ ആരുക്ക് നങ്കളെ നായമിടുകേക്കാകും?
ഒണ്ണാ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ ചൊന്നത് ഇവ്വുലകമെല്ലാം പാപത്തിലെ ചക്കിതീൽതാൻ എമ്പട്ടു കിടക്കിനെ ഒൺ താൻ; അതുനാലെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പുനവനുക്ക് തെയ്വം വാക്കാരെ ചൊല്ലിവച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പെ അവൻ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
അവൻ നങ്കകാൽ കനേകമായ് കാട്ടിയെ ഇരക്കംനാലെ അവനിൽ നങ്കാക്ക് ഉടയാ ഇലത്തത്തിൽ പാപത്തുക്കൊള്ളെ മന്നിപ്പൊണ്ണെ വീണ്ടെടുപ്പ് ഒണ്ട്.
അം മകൻ നങ്കെ പാപത്തുക്കുചൂട്ടി വിലേ കൊടുക്കുകേം അവനിൽ നങ്കെ പാപത്തുക്കൊള്ളെ മന്നിപ്പൊണ്ണെ വീണ്ടെടുപ്പ് കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തത്തിൽ ആടുകാട്ടിലെ വലിയെ ഇടയനാനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിരുപ്പി കുടത്തെ നിമതീലെ തെയ്വം
അകനെ അവറെ ചൊല്ലിയവോളെ അത് എപ്പെ നടക്കും എകനെ നടക്കുമൊൺ കെവുനമാ തേടി വന്തെ. ഏശുകിരിശ്ത്തു കായകറുമം അടഞ്ചി ചത്തോഞ്ചിതാൻ ഇകനയൊള്ളെ വലിയെ കാരിയങ്കാട് നടക്കുമൊൺ കിരിശ്ത്തുവിലെ ആത്തുമാവിൽ പലകപ്പാട്ടുകാറാ പാടി ചൊല്ലിയത്.
ഏൻ തൂതനെ വണങ്കിളത്തുക്ക് അവൻ കാൽകാക്ക് ബൂന്ത് അമ്പോളെ അവൻ എൻകാക്ക്, “അകനെ ചെയ്വാനില്ലെ; നിന്നവോലേം ഏശുവിലെ വശനമെ നമ്പിയെ നിൻ ഇണങ്കരുവോലേം ഒരു ഏവൽക്കാറൻ താൻ ഏൻ; തെയ്വമെ മട്ടും വണങ്കിൻ; പലകപ്പാട്ടിലെ മുയ്ക്കമാനെ കാരിയം ഏശുവിലെ വശനം താൻ.”