42 ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനവേരാക്കും ചത്തവേരാക്കും നായം വിതിപ്പേക്ക് തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്താ അവൻതാൻ ഒൺ മാനടവൻകാക്ക് വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് എങ്കളെ നീമിച്ചിരുക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ എനക്ക് അഞ്ച് തമ്പിയേര് ഇരുക്കിനെ; അവറളും ഇം കറുമമടേനെ ഇടത്തിൽ വന്ത് എമ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അവൻ അവറാത്തുക്ക് മുന്നമേ താക്കലെ കൊടുക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ഇരക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മിന്നമേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതുവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം” ഒണ്ണെ.
ഉടയാ വുളിച്ചെടുത്തെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാൽ അവറെ ചെയ്യിളതെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ ചൊല്ലി തിട്ടമിട്ടോഞ്ചുതാൻ തെയ്വം ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്തത്.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വ ചക്കിതി കിടച്ചാലെ എരുശലേമിലും എകൂതിയാ മുച്ചൂടും ശമരിയാവിലും എന്തുക്ക്, പൂമീലെ അത്തം വരേക്ക് നിങ്കെ എന്നെ വെളിവാക്കും.”
താൻ വുളിച്ചെടുത്തെ ആളക്കൊണ്ട് ഇം ഉലകമെ ഒത്തേ നീതിയോടെ നായമിടുകേക്ക് ഒരു നാളെ അവൻ വച്ചിരുക്കിനെ. അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് ചാവിലിരുന്ത് എത്തിയതോടെ അത്തുക്ക് തെളിവാം തന്തിരുക്കിനെ.”
ഒണ്ണാ അവൻ നീതിയപ്പത്തീം ഉടവനുടവനമെ അടക്കി വയ്ക്കിളതപ്പത്തീം വരുകേക്ക് ഇരുക്കിനെ നായവിതിയപ്പത്തീം കുരവുട്ടവോളെ പെലിക്കിശ് അരണ്ടോൺ, “നീ ഇപ്പണേക്ക് മണ്ട്; എനക്ക് നേരമൊള്ളവോളെ നിന്നെ വുളിക്കിളെ” ഒൺ ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ.
“നിങ്കെ തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് പോയാപ്പിലെ അങ്ക് ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാലെല്ലാം ഇം പുതുവൻ പിശപ്പിലെ കാരിയമെ ചൊല്ലോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ ഇതുകാടയെല്ലാം എന്തുക്ക് ചൊന്നതൊണ്ണാ മനിശെ മാനടവൻകാട് ആരും കാണാതെ ചെയ്യിനെ എല്ലാ ചെയ്തികളാം ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ നല്ലെ ചേതീൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനവോലെ തെയ്വം ഒരുനാ നായം വിതിക്കും.
ഇം ഉടമ്പിൽ ഇരുന്തവോളെ ചെയ്യത് നല്ലതായാലും കെട്ടതായാലും അത്തുക്കൊത്തെ കൂലി കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് നങ്കെ നായം വിതിക്കിനെ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് മില്ലോട് നിൽക്കെ വേണ്ടിയിരുക്കും.
തെയ്വമാം ഉശിരോടിരുക്കിനവനുക്കും ചത്ത് മാണ്ടവേരാക്കും നായമിടിനെ കിരിശ്ത്തുഏശുവാം അവൻ വെളിപ്പടിനവോളേലെ അവൻ രാച്ചമാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിനക്ക് ഏത്തു തരിനത്,
ഇനി എനക്ക് നീതീലെ കിരികിടം ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ; അത് നീതിയോടെ നായമിടിനവനാനെ കരുത്താവ് അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തരും; എനക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ വെളിപ്പടിനതെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും താൻ.
ഒണ്ണാ ഉശിരൊള്ളവേരാളാം ചത്തവേരാളാം നായമെ ഇടുവേക്ക് ഒരിയ്ങ്കി ഇരുക്കിനെ തെയ്വത്തുകാൽ അവറെ വതിലെ ചൊൽവിളത് വരും.
ഇതി, അവൻ മഞ്ചീൽ ഓറി വരിനെ; എല്ലാരും അവനെ കാണും; അവനെ കുത്തി തൊളിച്ചവേരാകൂടി അവനെ കാണും; പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതികാടും അവൻനാലെ കേശും. അന്താൻ, ആമേൻ.
ഇതി, ഏൻ വേമാ വരിനെ; ഒവ്വൊരാക്കും അവനവൻ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ കൂലിയെ കൊടുപ്പേക്ക് എൻകാൽ ഒണ്ട്.