37 ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്തുക്ക് പുറകോട് കെലീലേൽ ഇരുന്ത് എകൂതിയാവിലെ തേശമൊത്താ ആയെ; അം വൻ ചേതിതാൻ അത്.
കെരോതാവ് രാശാവായ് അതികാരമെ നടത്തിയിരുന്തെ കാലത്തിൽ എകൂതിയാവിലെ ബെതിലകേമ് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ ഏശു പുറന്തെ. അക്കാലത്തിൽ വെള്ളികാടചൊല്ലി നല്ലാ അറിവൊള്ളെ ചിലെ വൻ അറിവാളികെ കിശക്കോട് നുൺ എരുശലേമുക്ക് വന്തുചേന്തെ.
അവറെ ഉടവുറെ ചെയ് നടന്തെ പാപമെ എല്ലാം ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ ഓകന്നാൻ അവറളെ ഓർത്താൻ ആത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “അവൻ ഉടയാ ഉവതേശത്തിൽ എകൂതിയാവിലെ മാനടവൻകാടെ ബൂറാ കലക്കമെ ചെയ്യിനെ; അവൻ കെലീലേൽ തുടയ്ങ്കി എരുശലേം വരേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ ഒരേപുടി നുണ്ണെ.
പിന്നെ ഏശു തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതിയോടെ കെലീലേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ; അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി ചുത്തുകോടും ഒള്ളെ കൂറാ ഒത്തേ പരക്കുകേം ചെയ്യെ.
കരുത്താവാനെ ഏശു നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നടന്തവോളെ ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയിരുന്ത് ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്തെ നാൾ വരേക്ക് നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തെ ഒരാതാൻ അം ആളായ് വേണ്ടത്.”
എല്ലാ മാനടവനിലേം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലോടൊള്ളെ നിമതീലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലി ഇശ്രവേൽ മക്കകാട്ടുക്ക് തെയ്വം കടത്തിവുട്ടെ ചേതി നിങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
നശരായൻ ഏശുവെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിലും ചക്കിതീലും അവിശേകമെ ചെയ്യെ; തെയ്വം അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുന്തനാലെ അവൻ നൻമയെ ചെയ്യും; മുനി പുടിച്ചവേരാക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും എല്ലാ പണ്ണേക്കും പോയെ.
ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, ഇം വശനമെ കോളിൻ. നശരായൻ ഏശു ഒണ്ണെ മനിശനുക്ക് തെയ്വം താൻ അതികാരമെ കൊടുത്തതൊണ്ണത് നിനേൻ; അരിശുകത്തിലും അടകാളത്തിലും നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ.
അക്കിരിപ്പാ രാശാവേ, ഇതെല്ലാം നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതുനാലെ പേടിനാതെ നിൻകാൽ ചൊല്ലാമില്ലേ; എന്തൊണ്ണാ ഇത് ആരുക്കും തിക്കിനാതെ നടന്തെ കാരിയമില്ലെ; എല്ലാരു കണ്ണുക്കും മില്ലോടുതാൻ ഇത് നടന്തത്; അതുനാലെ നീയും ഇതയെല്ലാം കണ്ടിരുക്കിനെ ഒൺ ഏൻ നിച്ചമാ നമ്പുനെ.
നീ ചേന്ത് നിക്കിനെ കൂട്ടമെചൊല്ലി എല്ലാ ഇടത്തിലും എതിരാ താൻ ചൊന്നത് ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; അതുനാലെ അം കൂട്ടമെചൊല്ലി നീ ചൊന്നതൊൺ എങ്കാക്ക് കോക്കോണും ഒണ്ണിരുക്കിനെ.”