32 ഓപ്പേക്ക് ആളവുട്ട് പത്തിരോശ് ഒൺ വോറേ പേരൊള്ളെ ശീമോനെ വുളിച്ചെട്; അവൻ തോൽകൊല്ലൻ ശീമോൻ കൂരേൽ ഒള്ളെ; അവൻ കൂര കടലരുകില് താൻ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ എകൂതര് ഏശുവെ കയ്യപ്പാവുകാൽ നുണ്ണും റോമാ നാട്ടുമന്നൻ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കൊണ്ടേയെ. അന്നേരം വാനം വുടിഞ്ച് വരുമെ. എകൂതരുകാട് ചട്ടപ്പടി തങ്കെ അശിങ്കമാകാതെ പെശകാ തീനെ തിൻബേക്ക് ഒള്ളനാലെ അവറെ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കടന്തതില്ലെ.
ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുകാക്ക്, “നീ ഒരു എകൂതനും ഏൻ ഒരു ശമരിയാക്കാറത്തീമാനെ; പിന്നെ നീ എൻകാൽ തണ്ണിയെ കോക്കിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ. എകൂതരും ശമരിയാക്കാറാളും ഒത്തുമെ നാപ്പോമെ.
അവൻ എൻകാക്ക് ‘കൊറുനല്ലിയോശേ, നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ടേയെ; നീ താനതറുമമെ കൊടുക്കിനതാം കണ്ടിരുക്കിനെ.
അപ്പണേ ഏൻ നിൻകാക്ക് ആളവുട്ടെ; നീ വന്തത് നല്ലെ ഉതവിതാൻ. കരുത്താവ് നിൻകാൽ തന്തിരുക്കിനെ വശനമെ കോപ്പേക്ക് എങ്കെ എല്ലാരും ഇങ്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കൂടി ഇരുക്കിനെ.
ഇപ്പണേ ഓപ്പാവ് ഒണ്ണാനുക്ക് ആളവുട്ട് പത്തിരോശ് ഒൺ വോറേ പേരുകൂടിയൊള്ളെ ശീമോനെ കുടാ.
നീയും നിൻ കൂരക്കാറാളും മൊത്തമാ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്കിരുക്കിനെ വശനമെ അവൻ നിൻകാൽ ചൊല്ലുമൊണ്ണും തൂതൻ ചൊല്ലിയതെ എങ്കകാൽ വെളിയേത്തിയെ.
“നീ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്തവേരാകാൽ പോയ് തീൻ തണ്ണീ കുടിച്ചുതാനേ ഇരുന്തെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
ബൊകുനേരം ഏയ്ലെ കെട്ടിയോഞ്ചി പത്തിരോശ് എന്തി നുണ്ണോൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഉടപ്പുറവികളേ, എകൂതരുകാട് അല്ലാത്തവേരാ കേട്ട് നമ്പിക്കെ വയ്ക്കിളത്തുക്ക് അവറകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് തെയ്വം നിങ്കെ ഇടേലിരുന്ത് ചിലനാളേക്ക് മില്ലോടേ എന്ന വുളിച്ചെടുത്തിര്ക്ക്ന കാരിയം നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അണ്ണേക്ക് റാവ് പവുലോശ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അത്തിൽ മക്കതോനിയാവുകാറൻ ഒരാ പവുലോശുകാൽ വന്ത്, “നീ മക്കതോനിയാവുക്ക് വന്ത് എങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്” ഒൺ ഇരക്കിനതെ കണ്ടെ.
പിന്നെ അവൻ ഓപ്പേല് തോൽകൊല്ലൻ ശീമോൻ കൂരേൽ ചിലനാ ഇരുന്തെ.
നീ എന്തി പട്ടണത്തുക്ക് പോ; നീ എന്തെ ചെയ്യോണും ഒൺ അവുടെ വച്ച് നിൻകാക്ക് ചൊല്ലും” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.